Henry Robert Stewart
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Henry Robert Stewart (Dublin, 18 juni 1769 - Loring Hall (Kent), 12 augustus 1822) was het meest bekend onder zijn eretitel burggraaf van het Noord-Ierse Castlereagh. In 1821 erfde hij bij de dood van zijn vader de titel markies van Londonderry. Internationaal werd hij het meest bekend als Britse minister van Buitenlandse Zaken ten tijde van het Congres van Wenen, waarbij de kaart van Europa na de nederlaag van Napoleon in 1815 opnieuw getekend werd. Hij had al in 1800 een belangrijke rol gespeeld bij de omstreden Ierse Act of Union.
In 1809 raakte hij als minister van Defensie in een hevig conflict verwikkeld met de minister van Buitenlandse Zaken George Canning over het mislukken van de Walcherenexpeditie in het toen door Frankrijk geannexeerde Nederland. Hij baarde opzien door deze te verwonden in een duel. De verontwaardiging was groot, maar uiteindelijk wist hij aannemelijk te maken dat hij verraden was door zijn collega's. Hij was een bekwaam diplomaat, maar in eigen land erg impopulair.
In 1822 werd hij, al of niet valselijk, beschuldigd van homoseksualiteit, waarop hij zelfmoord pleegde.
