Hendrik II van Cyprus
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| 1271 - 1324 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Koning van Cyprus | ||||||
|
||||||
| Koning van Jeruzalem | ||||||
|
||||||
|
Hendrik II de Lusignan' (1271 - Strovolos, 31 augustus 1324) was koning van Cyprus en Jeruzalem onder de namen Hendrik II van Cyprus en Hendrik II van Jeruzalem. Hij was een zoon van Hugo III van Cyprus en Isabella d'Ibelin. Hendrik trouwde rond 1303/1304 met Constance, een dochter van Frederik II van Sicilië, het huwelijk bleef kinderloos. Hendrik was echter de laatste koning van Jeruzalem met enig grondbezit.
[bewerk] Levensloop
Hendrik volgde zijn broer Johannes op als koning van Cyprus. Het eerste wat hij deed was zijn koningschap over Jeruzalem zeker stellen. Hij voer vanuit Cyprus naar Akko, nog een van de weinige havensteden in het koninkrijk en zetel van de laatste koningen. Daar verjoeg hij Hugo Pelerin, een bevelhebber onder Karel van Anjou, en zijn leger uit de stad. In Akko kroonde Hendrik zich op 15 augustus 1285 tot koning van Jeruzalem. Hierna trok hij zich terug op Cyprus en liet het regentschap over aan zijn neef Philip d'Ibelin.
In 1289 vielen de Mamelukken de overige gebieden van het koninkrijk Jeruzalem binnen. Steden als Tyrus, Beiroet en Tripoli vielen snel na elkaar. Tussen 5 april en 28 mei werd er strijd geleverd om het laatste bolwerk van de kruisvaarders, de stad Akko. Op 28 mei 1291 was het gedaan met het Beleg van Akko (1291) en de Mamelukken onder leiding van Khalil veroverden de stad, Hendrik II bleef zijn claimentie houden over Jeruzalem, maar het grondgebied was in handen van de moslim wereld.
Op Cyprus bleef Hendrik zich koning van Jeruzalem noemen en haalde banden aan met Ghazan, Groot mongol van Persië, die het rijk van de Mammelukken binnenviel en het handelen met schepen uit Venetië en Genua tegenhield zodat er op strategische plaatsen geen handel meer was. Toch ging het op Cyprus niet voor de wind. Hendrik kreeg inder tijd ook steeds meer last van epileptische aanvallen. Tussen 1306 en 1310 werd Hendrik verstoten door zijn jongere broer Amalrik, die zichzelf uitriep tot gouverneur-koning. Toch wist Hendrik weer terug te keren op de troon van Cyprus. Of hij ook iets te maken had met de moord op zijn broer blijft onduidelijk. Hendrik overleed op zijn landgoed bij Strovolos in 1324. Hij werd opgevolgd door zijn neef Hugo IV van Cyprus.
[bewerk] Referenties
- René Grousset, L'Empire du Levant : Histoire de la Question d'Orient, 1949 [détail des éditions]
- Steven Runciman: Geschichte der Kreuzzüge. München 2001. ISBN 3-423-30175-9
