Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hendrik II van Beieren (951 - Gandersheim, 28 augustus 995), bijg. de Ruziezoeker was een zoon van Hendrik I van Beieren en van Judith van Beieren. Hij volgde in 955 als 4-jarige zijn vader op als hertog van Beieren en markgraaf van Verona, onder de voogdij van zijn moeder. Hendrik was gehuwd met Gizela (-1006), dochter van Koenraad van Bourgondië. Na rebellie tegen Otto II verloor hij in 976 zijn hertogdom aan Otto I van Zwaben en werd Hendrik onder de voogdij geplaatst van de bisschop van Utrecht. In 985 slaagde hij er in Beieren opnieuw te veroveren en in 989 werd hij ook hertog van Karinthië en markgraaf van Verona. Hendrik was de vader van:
