Hematocriet
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De hematocriet of hematocrietwaarde is het volume van het bloed dat door de rode bloedlichaampjes wordt ingenomen, weergegeven als een fractie of in procenten. De hematocrietwaarde wordt bepaald door een buisje bloed te centrifugeren. Onderin verzamelen dan de rode bloedcellen, daarbovenop de witte bloedcellen en bovenin de buis het plasma.
Referentiewaarden (in liter per liter bloed): [1]
- Mannen: 0,40 - 0,54 L/L
- Vrouwen: 0,37 - 0,47 L/L
Zowel zeer hoge als zeer lage hematocrietwaarden brengen gezondheidsrisico's met zich mee. Mensen met zeer lage hematocrietwaarden lijden aan bloedarmoede. Mensen met zeer hoge hematocrietwaarden hebben stroperiger (viskeus) bloed waardoor er meer risico's zijn op hart- en vaatziekten.
De normale hematocrietwaarde van vrouwen in de vruchtbare leeftijd is lager dan die van mannen, omdat vrouwen met de menstruatie ijzer verliezen. Mensen die op grote hoogte leven, zoals Kenianen of Bolivianen, hebben van nature een veel hogere hematocrietwaarde dan laaglanders.
De hematocrietwaarde wordt op kunstmatige wijze verhoogd door injectie van EPO. Bij vrijwel alle sporten wordt een startverbod opgelegd met een te hoge HT waarde. Dit startverbod is echter niet bedoeld als schorsing, maar voor de eigen gezondheid van de sport(st)er. Een te hoge hematocrietwaarde leidt namelijk tot dik en stroperig bloed. Waardoor verstoppingen in haarvaten(met alle gevolgen van dien) kunnen ontstaan.
[bewerk] Bronnen
- ^ Kumar P, Clark M (2005). Clinical Medicine.
