Heidendom
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Onder heidendom of paganisme (uit het Engels, betekent letterlijk heidendom) worden door het christendom alle godsdiensten begrepen die noch monotheïstisch zijn, noch op de Bijbel zijn gebaseerd.
De oorspronkelijke religie van de Germaanse en Keltische volkeren werd als heidens opgevat, maar ook andere nu nog bestaande, grote godsdiensten zoals het hindoeïsme worden door het christendom beschouwd als behorend tot het heidendom.
[bewerk] Klassiek heidendom
De kerstening van Europa wordt door christenen vaak voorgesteld als een opgang van barbarendom naar beschaving, en het heidendom werd dan ook veelal bekeken als iets wat minderwaardig was en bestreden moest worden. Daar staat tegenover dat diverse heidense gebruiken en feesten al dan niet in getransformeerde vorm in de christelijke cultuur werden geïntegreerd. We hoeven daarbij alleen maar te denken aan de paasvuren, de paaseieren, de kerstboom en de diverse aspecten van het Sint Nicolaasfeest.
[bewerk] Hedendaags heidendom
Het moderne heidendom bestaat uit een reeks religieuze praktijken, die vaak zijn gebaseerd op reconstructies van voor-christelijke polytheïstische en pantheïstische natuurreligies. Enkele beoefenaars van hedendaags heidendom nemen ook andere elementen op, zoals theophanistische en animistische voorstellingen. De tegenwoordige opleving van het heidendom wordt ook neopaganisme genoemd. Het wordt vooral aangetroffen in postmoderne samenlevingen, waar het veelal als subcultuur wordt beschouwd. Vanuit kritisch perspectief kan het hedendaagse heidendom als uiting van romantische kritiek op een rationalistische beschaving beschouwd worden. Spirituele en parapsychologische fenomenen (bijv. wichelroede-lopen) alsook holistisch taalgebruik gaan met dit hedendaagse heidendom vaak samen. Een gestructureerde vorm van hedendaags heidendom is te vinden bij wiccabeoefenaars, ook wel moderne heksen genoemd.
In enkele landen, waar de beoefening van een religieuze cultus een erkenning van overheidswege kan verkrijgen, is het heidendom als religieuze praktijk formeel erkend.
Sommige westerse groeperingen, zoals de Deutsche Unitarier en het Nederlandse Heidens Front, verbinden echter New Age-denkbeelden met de continuïteit van het nationaal-socialisme en Germaans paganisme. Sinds de tweede wereldoorlog is het heidendom en zijn symbolen misbruikt door verscheidene nationaal-fascische en -socialistische groeperingen. Hierbij is het hakenkruis(zonnerad 3000 jaar oud) het beroemdste voorbeeld. Mainstream Heidendom-groepen keuren deze praktijken echter af, hoewel zij nadrukkelijk a-politiek zijn. Sindsdien doen vele Heidense symbolen bij sommige mensen al gauw denken aan nationaal-socialistische groeperingen, doordat deze symbolen vaak misbruikt zijn voor propaganda doeleinden. Dit levert dan soms moeilijkheden op voor heidenen die zich oprecht met het heidendom bezighouden en gebruik maken wanneer zij de misbruikte symbolen gebruiken voor hun levensovertuiging.
