Hangbrug

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het principe van een hangbrug

Bouw van een hangbrug over een fjord in Feda

Golden Gate-brug

Beelden van de Tacoma Narrows Bridge die als door sterke wind gaat bewegen en daarna instort.

Een hangbrug is een type brug die in staat is zeer grote overspanningen te overbruggen. De langste bruggen in de wereld met overspanningen van meerdere kilometers zijn hangbruggen: de Akashi-Kaikyo-brug in Japan overspant bijna 2000m. Het principe van de brug is enigszins vergelijkbaar met een boogbrug hoewel de boog uiteraard gespiegeld is ten opzichte van de horizontale, en er in de boog geen druk maar trek optreedt.

Een hangbrug bestaat uit twee (bij uitzondering één) hoge pijlers waartussen een dikke kabel gespannen is. Door de symmetrie worden de pijlers hoofdzakelijk verticaal belast. Dit laat toe die pijlers uit te voeren als een lichte betonconstructie. Daartussen hangt een 'hoofd'draagkabel, ongeveer volgens een kettinglijn of parabool

Aan de hoofddraagkabel hangen op regelmatige afstand van elkaar de verticale kabels - 'hangers' genoemd - waaraan het brugdek is opgehangen. In tegenstelling tot de meeste andere brugtypes is dit brugdek zeer licht en buigslap uitgevoerd. Hierdoor blijft de brug betaalbaar. Nadelen hiervan zijn de gevoeligheid voor eigentrillingen en aerodynamische effecten (waardoor de hangbrug bij storm soms wordt afgesloten) en de gevoeligheid voor geconcentreerde belastingen zoals veroorzaakt door een trein.

In de hoofddraagkabel treden zeer grote trekkrachten op. De combinatie hiervan met de grote werkingsarm aan het begin en einde verklaart hoe de brug de krachten (en momenten) van de zeer lange brugdekken kan opnemen. Aan het begin en einde van de brug is de kabel verankerd in de fundering. De kabels zitten daar nagenoeg horizontaal bevestigd, waardoor de grootste krachten op de fundering niet verticaal, maar horizontaal gericht zijn. Dat is ook de reden dat in de Benelux, en bij uitbreiding in Europa, vrijwel geen hangbruggen voorkomen; de bodem is doorgaans te slap om deze grote horizontale krachten te kunnen opvangen. Wanneer de ondergrond bestaat uit rotsen zijn de horizontale krachten, spatkrachten, wel goed op te nemen.

Enkele bekende hangbruggen zijn:

• Golden Gate-brug in San Francisco
• Grote Beltbrug in Denemarken
• Brooklyn Bridge in New York
• Akashi-Kaikyo-brug bij Kobe in Japan (in 2006 de grootste overspanning ter wereld met 1991 meter)
• Ambassadorbrug tussen Detroit en Windsor, de drukste internationale grensovergang in Noord-Amerika
• Bij Emmerik in Duitsland bevindt zich de langste hangbrug van Duitsland.

Bekend zijn ook de beelden van Tacoma Narrows Bridge in de Amerikaanse staat Washington. Op 7 november 1940 stortte deze gloednieuwe hangbrug in de ondergelegen rivier. Dankzij nieuwe technieken was deze brug veel lichter uitgevoerd dan tot dan toe gangbaar was bij hangbruggen. Dit had tot gevolg dat de wind vrij spel kreeg en de brug dusdanig wist te vervormen dat hij uiteindelijk instortte. Bij moderne ontwerpen wordt hier speciaal aandacht aan besteed, en worden modelproeven uitgevoerd.

Een hangbrug moet niet worden verward met een tuibrug of een zweefbrug.

[bewerk] Top 10 van langste hangbruggen (2006)

Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden in de categorie Suspension bridges van Wikimedia Commons.