Gustave Moreau

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Gustave Moreau (Parijs, 6 april 1826 – aldaar, 18 april 1898) was een Frans schilder van symbolistische allegorieën.

In 1844 ging hij studeren aan de Ecole des Beaux-Arts in Parijs en vanaf 1849 werd hij leerling van Théodore Chassériau, bij wie hij ook woonde.

Anno 1852 debuteerde hij in de Salon met het schilderij Pieta Plaza waarin invloeden van Chassériau en Eugène Delacroix verwerkt waren.

Gedurende de jaren 1857-1860 verbleef hij in Italië waar hij het werk van Andrea Mantegna, Benozzo Gozzoli en Michelangelo bestudeerde.

Zijn doorbraak bereikte hij in 1864 met het werk Oedipus en de Sfinx. Werken met een soortgelijk onderwerp waren Thracische met het hoofd van Orpheus (1866) en Prometheus (1868). In 1874 exposeerde hij in de Salon drie van zijn voornaamste werken, waaronder Salomé (1870) en Sebastianus en de engelen. In 1881 ontving hij de opdracht om een serie aquarellen bij de fabels van Jean de la Fontaine te maken, een werk dat hij in vijf jaar voltooide.

Uiteindelijk ging hij lesgeven aan de Ecole des Beaux-Arts waar hij mensen als Henri Matisse, Albert Marquet en Georges Rouault de knepen van het vak leerde.