Gustaaf Joos
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gustaaf Joos (5 juli 1923 - 2 november 2004) was een Belgisch priester en kardinaal.
Hij werd geboren in Sint-Niklaas. Na zijn priesterwijding in 1946 studeerde hij in Rome. Na zijn terugkeer naar België oefende hij verschillende functies uit binnen de Kerk, om uiteindelijk pastoor te worden van de Sint-Agathaparochie van Landskouter (gemeente Oosterzele).
Een van zijn studiegenoten in Rome was de latere paus Johannes Paulus II. Op 7 oktober (wijding op 11 oktober) 2003 benoemde hij Gustaaf Joos tot titulair aartsbisschop van Ieper, en daarna tot kardinaal.
Begin 2004 gaf kardinaal Joos een interview met het Vlaamse weekblad P-magazine, waarop de pers met ongewone hevigheid heeft gereageerd. Hij verklaarde onder andere dat, volgens zijn ervaring als pastoor, het merendeel van de homoseksuelen die zich als dusdanig bestempelen, seksueel geperverteerden zijn. Hij zei ook dat de manier waarop het algemeen stemrecht in Europa wordt toegepast verbeterd zou kunnen worden door aan ouders met kinderen meer stemrecht te geven dan aan een "snotneus van 18 jaar" (het zogenaamde familiestemrecht). Hij uitte zich verder ook heel bitter uit over de Belgische politiek, waarin volgens hem veel "leeghoofden" actief zijn.
Er werd - met steun van enkele politici - een rechtszaak wegens discriminatie en belediging tegen hem aangespannen maar de aanklacht werd ingetrokken bij zijn dood in 2004.
Joos had goede contacten met de integralistische lekenbeweging België en Christenheid.
Hij kreeg van de Paus Johannes Paulus II in Rome Santi Pietro Damian ai Monti da Santi Pauli als titelkerk toegewezen.
