Groninger graftombe

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Met de Groninger graftombe wordt de graftombe bedoeld die in juni 2006 in Luxor werd ontdekt door een Groningse masterstudent botanische archeologie, Jeroen van Rooij.

Jeroen van Rooij studeerde op het moment van de vondst aan de Rijksuniversiteit Groningen en was vanwege deze studie afgereisd naar Luxor. Hij werkte voor een maand in het Howard Carter House om daar plantenzaden, die waren overgebleven uit het Oude Egypte, te onderzoeken. Samen met de Amerikaanse egyptologen John en Debby Darnell van de Yale-universiteit ging hij uiteindelijk, eveneens vanwege zijn studie, per jeep op pad om de afkomst van de plantenzaden te kunnen onderzoeken, en trof zijn gezelschap in de woestijn een aantal halfronde stenen van ongeveer 30 centimeter hoog aan: een teken van gebouwen. Toen Van Rooij hierna zelf naar aanwijzingen ging zoeken, trof hij bovendien vier metersdiepe kuilen aan, die waren gegraven door plunderaars. Eén van de kuilen bood toegang tot een graftombe, die acht kamers bevatte. Deze graftombes stammen vermoedelijk uit de 18e dynastie, en hebben toebehoord aan een redelijk welvarende Egyptenaar. Tijdens de economische crisis in de 21e dynastie werd het graf vermoedelijk voor het eerst geplunderd, en daarna werd het nog een keer door plunderaars bezocht. Bij de vondst van het graf werden er geen - historisch danwel economisch - waardevolle attributen aangetroffen.

In de graftombe werden Arabische inscripties aangetroffen, waarvan egyptologen vermoeden dat die zijn gemaakt door mensen die de graftombe lang na de Egyptische oudheid nog eens bewoond hebben.