Grand Prix Formule 1 van Duitsland 1976

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Grand Prix Formule 1 van Duitsland 1976 werd gehouden op 1 augustus 1976 op de Nürburgring.

Inhoud

1 Verslag
- 1.1 Kwalificatie
- 1.2 Race
2 Uitslag
3 Statistieken

[bewerk] Verslag

[bewerk] Kwalificatie

James Hunt pakte de pole-position, voor Niki Lauda, Patrick Depailler en Hans Stuck. Clay Regazzoni vertrok vanop de vijfde plaats met achter zich Jacques Laffite, Carlos Pace, Jody Scheckter, Jochen Mass en carlos Reutemann.

[bewerk] Race

Net voor de race begon het te regenen, waardoor de meeste rijders, behalve Jochen Mass op nat weer-banden vertrokken. Bij de start nam Regazzoni de leiding, voor Hunt, Mass en Laffite. Regazzoni spinde in de eerste ronde, waardoor hij terugviel naar de vierde plaats. Bij het eind van de eerste ronde veranderde het weer opnieuw en werd het droog, waardoor alle rijders opnieuw binnenkwamen in de pits. Mass werd hierdoor tweede, achter Peterson die besloot nog een ronde op nat weer-banden te rijden. Aan het eind van de tweede ronde reed Mass voor Gunnar Nilsson, die besloot niet te stoppen, en Hunt.

Lauda was wel in de pits gegaan en probeerde de verloren tijd goed te maken. In de Bergwerk-bocht verloor Lauda de controle over zijn wagen en spinde door de vangrails. De wagen, die intussen in brand stond, botste terug op de baan. Guy Edwards kon de Ferrari net vermijden, terwijl Harald Ertl en Brett Lunger beiden tegen de wagen botsten. Alle drie de rijders stopten en probeerden Lauda uit de wagen te halen. Ook Arturo Merzario stopte nadat hij het wrak zag. Lauda had zware brandwonden opgelopen en vocht een aantal dagen voor zijn leven in het hospitaal.

De race werd stopgezet na het ongeval en herstart met twintig wagens. Ertl en Lunger konden niet meer starten, Chris Amon wilde niet meer starten. Hunt nam de leiding voor Regazzoni, Schechter, Depailler en Pace. Peterson crashte zwaar terwijl ook Regazzoni nog eens spinde waardoor Depailler van de baan ging. Pace ging voorbij Scheckter en eindigde de eerste ronde als tweede. In de tweede ronde ging Scheckter opnieuw voorbij de Braziliaan en ook Regazzoni ging hem voorbij. vittorio Brambilla crashte door een remprobleem. Mass maakte hier gebruik van en ging voorbij Nilsson in de vijfde ronde en Pace in de tiende ronde. In de twaalfde ronde spinde Regazzoni opnieuw en Mass en Pace pakten respectievelijk de derde en vierde plaats. Nilsson werd vijfde en Stommelen zesde.

Chris Amon beëindigde zijn carrière onmiddellijk na de race.

[bewerk] Uitslag

Positie	Nummer	Rijder	Team	Ronden	Tijd/Opgave	Startplaats	Punten
1	11	James Hunt	McLaren-Ford	14	1:41:42.7	1	9
2	3	Jody Scheckter	Tyrrell-Ford	14	+ 27.7	8	6
3	12	Jochen Mass	McLaren-Ford	14	+ 52.4	9	4
4	8	Carlos Pace	Brabham-Alfa Romeo	14	+ 54.2	7	3
5	6	Gunnar Nilsson	Lotus-Ford	14	+ 1:57.3	16	2
6	77	Rolf Stommelen	Brabham-Alfa Romeo	14	+ 2:30.3	15	1
7	28	John Watson	Penske-Ford	14	+ 2:33.9	19
8	16	Tom Pryce	Shadow-Ford	14	+ 2:48.2	18
9	2	Clay Regazzoni	Ferrari	14	+ 3:46.0	5
10	19	Alan Jones	Surtees-Ford	14	+ 3:47.3	14
11	17	Jean-Pierre Jarier	Shadow-Ford	14	+ 4:51.7	23
12	5	Mario Andretti	Lotus-Ford	14	+ 4:58.1	12
13	30	Emerson Fittipaldi	Fittipaldi-Ford	14	+ 5:25.2	20
14	40	Alessandro Pesenti-Rossi	Tyrrell-Ford	13	+ 1 Ronde	26
15	25	Guy Edwards	Hesketh-Ford	13	+ 1 Ronde	25
NF	20	Arturo Merzario	Wolf-Ford	3	Remmen	21
NF	9	Vittorio Brambilla	March-Ford	1	Ongeluk	13
NF	4	Patrick Depailler	Tyrrell-Ford	0	Ongeluk	3
NF	7	Carlos Reutemann	Brabham-Alfa Romeo	0	Benzinesysteem	10
NF	10	Ronnie Peterson	March-Ford	0	Ongeluk	11
NF	34	Hans Joachim Stuck	March-Ford	0	Koppeling	4
NF	26	Jacques Laffite	Ligier-Matra	0	Versnellingsbak	6
NF	22	Chris Amon	Ensign-Ford		Teruggetrokken	17
NF	1	Niki Lauda	Ferrari		Ongeluk	2
NF	18	Brett Lunger	Surtees-Ford		Ongeluk	24
NF	24	Harald Ertl	Hesketh-Ford		Ongeluk	22
NQ	33	Lella Lombardi	Brabham-Ford
NQ	38	Henri Pescarolo	Surtees-Ford