Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
George van Brunswijk-Lüneburg (Celle, 17 februari 1582 - Hildesheim, 2 april 1641) was een jongere zoon van hertog Willem V van Brunswijk-Lüneburg en Dorothea van Denemarken. Bij de verdeling van de Welfse bezittingen in 1635, werd hij vorst van Kalenberg en Göttingen. George was de eerste hertog die in Hannover resideerde, hij wordt daarom als stamvader van het Huis Hannover gezien.
Na zijn dood werd hij opgevolgd door zijn zoon Christiaan Lodewijk. Hij gaf Calenberg later door aan zijn jongere broer George Willem, die het op zijn beurt doorgaf aan zijn jongere broer Johan Frederik, die vervolgens kinderloos overleed en het naliet aan zijn jongere broer Ernst August, die vervolgens in 1692 keurvorst van Hannover werd.
George huwde Anna Eleonora van Hessen-Darmstadt, dochter van Lodewijk V van Hessen-Darmstadt. Zij kregen de volgende kinderen die de volwassen leeftijd bereikten:
