Gaston VII van Béarn

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Gaston VII van Béarn

-1290
Burggraaf van Béarn
Periode 1229-1290 Voorganger Willem II Opvolger Margaretha & Rogier Bernard
Vader Willem II van Béarn Moeder Garsenda van Provence

Gaston VII van Béarn, bijg. Froissard, (-1290) was een zoon van Willem II van Béarn en van Garsenda van Provence. Hij werd in 1229 burggraaf van Béarn. Gaston was bekend als een moedig vorst. Hij was een bondgenoot van de Fransen en een machtig en onafhanelijk figuur in Gascogne. Hij werd in 1248 door Simon V van Montfort verslagen en opgesloten. In 1250 kreeg hij genade. In 1252 werd Gaston een bondgenoot van Alfons X van Kastilië, die aansprfaken maakte op Gascogne. Hij was gehuwd met:

• Mathe van Matha († 1270/1273), dochter van Boso van Matha, heer van Cognac, en van Petronella van Bigorre,
• Beatrix (1237 † 1310), dochter van Peter II van Savoye en weduwe van Guigo VII van Viennois,

en was de vader van:

• Constance († 1310), gehuwd met Alfons van Aragon († 26 mars 1260), zoon van Jacobus I van Aragón, met Hendrik van Cornwall, zoon van Richard van Cornwall en met Aymon II van Genève,
• Margaretha, gehuwd met Rogier Bernard III van Foix,
• Mathe, in 1260 gehuwd met Gerald VI van Armagnac
• Wilhelmina († 1309), in 1291 gehuwd met Peter, zoon van Peter III van Aragón.