Frédéric Bastet
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Frédéric Louis Bastet (Haarlem, 20 september 1926) is een Nederlands wetenschapper, schrijver, dichter en biograaf. Bastet staat te boek als een groot kenner van het werk van Louis Couperus, over wie hij in 1987 een biografie het licht deed zien. Voor zijn essayistische oeuvre kreeg de veelzijdige Bastet in 2005 de P.C. Hooftprijs.
Bastet studeerde klassieke talen en archeologie aan de Rijksuniversiteit Leiden. Van 1966 tot 1976 was hij hoogleraar klassieke archeologie aan dezelfde universiteit, waarna hij conservator werd van de klassieke afdeling van het Rijksmuseum van Oudheden, eveneens in Leiden. Bastet schreef biografieën, biografische romans, fictie, essay- en dichtbundels. Zijn essays weerspiegelen een grote kennis van de Oudheid, maar hij schreef ook over literatuur en muziek.
[bewerk] Bibliografie (onvolledig)
- De aardbeving (1959; prozadebuut)
- Gedichten (1960; poëziedebuut)
- Mr. Carel Vosmaer. Zijn achtergronden, zijn reizen, zijn tijdgenoten, zijn invloed (1967; debuut als biograaf)
- Wandelingen door de antieke wereld (vijfdelige reeks met veel kunsthistorische beschouwingen):
- Louis Couperus. Een biografie (1987)
- Helse liefde. Biografisch essay over Marie d'Agoult, Frédéric Chopin, Franz Liszt, George Sand (1997)
- De kat uit de boom. Haarlemse herinneringen (1998)
- De grote wandeling. (2005)
