Exportkredietverzekering
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een exportkredietverzekering is een verzekering voor een bank die een krediet afsluit voor een exporterend bedrijf. De exportkredietverzekering is een van de middelen die de overheid heeft om Nederlandse export te steunen. Het gaat hierbij om goederen en diensten.
Dit werkt als volgt. Land X bestelt in Nederland een product bij bedrijf A en zegt op krediet te willen kopen (de Wehkamp methode). Zoals Wehkamp niet levert aan adressen in bepaalde buurten, zo hebben ook commerciële kredietverstrekkers regio's die ze als te onbetrouwbaar beschouwen. Land X, of deze specifieke levering, wordt ook als een te groot risico gezien en een commercieel krediet wordt daarom niet verstrekt. Bedrijf A wil toch zijn product verkopen, maar niet zelf het risico lopen dat er uiteindelijk niet betaald wordt. Het bedrijf heeft dan de mogelijkheid (via zijn bank) om bij de Nederlandse overheid een exportkredietverzekering aan te vragen. Het Ministerie van Financiën neemt in deze constructie doorgaans de risico's op zich. Het Ministerie besteedt het praktische werk uit aan de kredietverzekeringsbank Atradius. Bedrijf A heeft zijn risico afgeschoven en de overheid moet via de NCM het geld van land X zien terug te krijgen.
Inhoud |
[bewerk] Openbaarheid
Sinds 2002 wordt de informatie over verstrekte exportkredieten door Atradius openbaar gemaakt. Deze openbaarheid is het resultaat van lobby van de milieu- en ontwikkelingssamenwerkingsorganisaties (met name Jubilee 2000). In een op het internet geplaatste tabel staan alle verstrekte polissen vanaf 5 augustus 2002 [1]. In deze tabel is bijvoorbeeld te vinden naar welk land de goederen of diensten gaan.
[bewerk] Wapens
Militaire bedrijven blijken fors te profiteren van de kredietverstrekking door Atradius. Volgens berekening van de Campagne tegen Wapenhandel is in de periode augustus 2002 tot en met juli 2006 maximale schadevergoeding ter waarde van 5,3 miljard euro door de staat gedekt, waarvan ruim 1,2 miljard voor militaire bestemming, oftewel 23%. Dat is een onevenredig groot deel, de waarde van de Nederlandse wapenexporten bedraagt nog geen 0,5% van de totale Nederlandse exporten. Kortom voor wapenexporten wordt excessief gebruikgemaakt van exportkredietverzekeringen. Ook in andere landen waar cijfers over de bestemming van exportkredietverzekeringen bekend zijn (Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk) heeft de wapenindustrie veel baat bij deze vorm van overheidssteun. Het European Network Against Arms Trade heeft onderzoek gedaan naar militaire exportkredieten in 11 Europese landen. rapport ECA.pdf
Veel militaire leveringen zouden niet plaatsvinden als er geen exportkredieten voor gegeven werden. De overheidssteun is dan ook een middel om de wapenexport te bevorderen. Zo speelt de overheid een actieve rol in de bewapening van landen waar mensenrechtenschendingen plaatsvinden volgens rapporten van Amnesty International, Human Right Watch of de Europese Unie en landen met burgeroorlogen, ernstige gewapende conflicten, of interne spanningen die kunnen leiden tot een gewapend conflict.
[bewerk] Indonesië
De levering van korvetten aan Indonesië met een Nederlandse exportkredietgarantie is een van de meest omstreden Nederlandse wapendeals in de afgelopen 25 jaar. Indonesië heeft in het verleden marineschepen ingezet bij operaties in Atjeh. Bovendien leven in Indonesië miljoenen mensen van een zeer schamel inkomen. Men kan zich afvragen of Nederlandse steun nu juist aan wapenaankopen moet worden gegeven. Temeer, daar met de aanschaf van de korvetten het Indonesische kredietplafond bij Atradius bereikt is, waardoor een kredietaanvraag voor de aanschaf van medische apperatuur geweigerd moest worden.
Indonesia Corruption Watch en Transparancy International vrezen dat het gebruik van exportkredieten leidt tot het toenemen van corruptie. Deze laatste organisatie pleit voor het weigeren van exportkredietverzekeringen als anti-corruptie gedragscodes in de bestemmingslanden niet worden gehandhaafd. Wapenhandel is verantwoordelijk voor de helft van de steekpenningen in de wereld.
Tenslotte is Indonesië een land met een omvangrijke staatsschuld. Regelmatig maakt Jakarta gebruik van exportkredietverzekeringen om wapens aan te kopen (in 1999 werd door Nederland bijvoorbeeld een exportkredietverzekering ter waarde van 55 miljoen euro verstrekt). Uiteindelijk moeten kredieten terugbetaald worden en leiden deze wapenaankopen tot een verhoging van de staatsschuld. De G7 heeft in juli 2000 besloten om er bij de OESO-lidstaten op aan te dringen geen exportkredietverzekeringen te gebruiken voor wapenexporten naar lage-inkomenslanden.
De Campagne tegen Wapenhandel pleit ervoor om geen exportkredietverzekeringen voor militaire exporten meer af te geven.
[bewerk] Externe links
| Bronnen, noten en/of referenties: |
|
