Erich Ehrlinger
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Erich Ehrlinger (Giengen an der Brenz, 14 oktober 1910 - Karlsruhe, begin jaren 1990) was een SS Brigadeführer en bevelhebber van Sonderkommando 1b verantwoordelijk voor de massamoorden in de Oostzee wit Rusland en hij was ook bevelhebber van de Sicherheitsdienst (SD) in Rusland en daarna leidinggevende van de "ReichssicherheitshauptamtRijk" (RSHA).
Ehrlinger was de zoon van de burgemeester van Giengen. In 1928 ging hij studeren in Heidenheim en daarna rechten in Tübingen, daarna in Kiel Berlijn en later opnieuw in Tübingen.
In het begin van 1934 besloot Ehrlinger zijn wettelijke beroepscarrière op te geven en full-time functionaris van de SA te worden.Na het opheffen van de SA in 1935 ging hij dienst bij de SD.
Ehrlinger was in 1938 voor de SD in Oostenrijk, in April 1939 in Praag en als onder deel van Einsatzgruppe IV tijdens de duitse aanval op Polen. In Augustus 1940 was hij in Noorwegen als onderdeel van de Waffen-SS toen hij daar Walter Stahlecker ontmoette. In April 1941 nam hij het bevel over van Walter Stahlecker over het speciale Sonderkommando 1b binnen Einsatzgruppe A.
[bewerk] Literatuur
- Michael Wildt: Generation der Unbedingten – Das Führungskorps des Reichssicherheitshauptamtes. Hamburger Edition, Hamburg 2003, ISBN 3930908751
- Michael Wildt: Erich Ehrlinger - Ein Vertreter „kämpfender Verwaltung“. In: Klaus-Michael Mallmann, Gerhard Paul: Karrieren der Gewalt. Nationalsozialistische Täterbiographien. Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt 2004, ISBN 3-534-16654-X.
