Engelbrecht II van Nassau
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Engelbrecht II van Nassau, (Breda, 17 mei 1451 - Brussel, 31 mei 1504), graaf van Nassau en Vianden, heer van Breda en de Lek, Diest, Roosendaal, Nispen en Wouw.
Zijn vader was Jan IV van Nassau, de oudste zoon van Engelbrecht I van Nassau. Zijn moeder was Maria van Loon-Heinsberg.
Hij was militair en magistraat. Van 1475, na de dood van zijn vader, tot zijn dood in 1504 is hij heer van Breda.
Hij is op 19 december 1468 getrouwd met Cimburga van Baden in Koblenz.
In 1472 sluit hij een verdrag met zijn jongere broer Johan V van Nassau-Dietz waarin wordt bepaald dat Nederlandse en andere bezittingen links van de Rijn aan hem toekomen, en de Nassause aan zijn broer.
Karel de Stoute verhief hem in 1473 tot ridder in de Orde van het Gulden Vlies. Nadat Karel de Stoute in 1477 sneuvelt, treedt hij in dienst bij Maximiliaan van Habsburg die met de dochter van Karel de Stoute, Maria van Bourgondië is getrouwd. In 1496 wordt hij door Maximiliaans zoon, Filps de Schone benoemd tot stadhouder van de Nederlanden.
Hij is gestorven op 31 mei 1504 in Brussel en ligt begraven in een grafkelder bij het Praalgraf van Engelbrecht II van Nassau in de Grote- of Onze Lieve Vrouwekerk op de Grote Markt Breda in Breda. Hij liet geen wettige kinderen na en benoemde Hendrik III van Nassau-Breda, een zoon van zijn broer, tot zijn erfgenaam.
