Dr. No
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Dr. No | |
|---|---|
| Regie | Terence Young |
| Productie | Harry Saltzman Albert R. Broccoli |
| Script | Ian Fleming |
| Hoofdrollen | Sean Connery - James Bond Ursula Andress - Bondmeisje Joseph Wiseman - Dr. No |
| Muziek | Monty Norman John Barry |
| Montage | Peter Hunt |
| Cinematografie | Ted Moore |
| Distributie | 1962-1981: United Artists Metro-Goldwyn-Mayer (1982-) |
| Uitgebracht | Groot-Brittannië: 5 oktober 1962 Nederland: 31 januari 1963 Verenigde Staten: 8 mei 1963 |
| Genre | Actie, Thriller |
| Lengte | 105 min. |
| Taal | Engels |
| Land | Groot-Brittannië |
| Budget | $1.000.000 |
| Vervolg | From Russia with Love |
| IMDb-profiel | |
|
|
|
Dr. No is een boek van Ian Fleming uit 1958 en de eerste officiële James Bond-film die op de boekenreeks over Bond gebaseerd is.
De film is uitgebracht in 1962 en werd geproduceerd door Albert R. Broccoli and Harry Saltzman. Sean Connery speelde James Bond en Ursula Andress was het Bondmeisje.
Inhoud |
[bewerk] Verhaal
In Dr. No wordt Bond naar Jamaica gestuurd om de moord op Strangways (een good guy) te onderzoeken. Hij vindt aanwijzingen dat Dr. No er iets mee te maken zou kunnen hebben. Het eiland van Dr. No, Crab Key, zou ook iets te maken hebben met de Amerikaanse raketproeven. Bond gaat voor meer informatie naar Felix Leiter.
Vervolgens gaat hij met agent Quarrel naar Crab Key om de situatie te onderzoeken. Ze ontmoeten Bond-Girl Honey Ryder (Ursula Andress), en worden aangevallen door een vuurspuwende tank. De inwoners van het eiland geloven dat deze tank een draak is. Door een vlam van de 'draak' sterft Quarrel. Bond gaat samen met Honey de basis van Dr. No binnen, maar wordt gevangengenomen. Daar krijgen ze van Dr. No een goede maaltijd aangeboden. Dr. No wordt weggeroepen om de volgende raketlancering van Cape Canaveral te verstoren. Bond onstnapt en dringt binnen in de reactorkamer. Hij vermomt zich als medewerker van de reactorkamer en laat alles fout gaan. Dan is er een confrontatie met Dr. No. Bond verslaat Dr. No door hem in het kokend hete water van de reactor te duwen. De basis van Dr. No begint weg te zinken. Bond bevrijdt Honey en ze ontsnappen samen in een roeibootje. Een romantische eindscène volgt.
[bewerk] Filmlocaties
.svg/20px-Flag_of_England_(bordered).svg.png)
Londen, Engeland- Pinewood Studios in Londen
Ocho Rios in Jamaica- Kingston, Jamaica
- Dunn's River Falls in Jamaica
- Reynolds Bauxite Pier gelegen in Ocho Rios te Jamaica
[bewerk] Cast
| Acteur | Personage | Opmerkingen |
|---|---|---|
| Sean Connery | James Bond | |
| Ursula Andress | Honey Ryder | Stem van Nikki van der Zyl |
| Jack Lord | Felix Leiter | |
| Joseph Wiseman | Dr. Julius No | |
| Anthony Dawson | Professor Dent | |
| John Kitzmiller | Quarrel | |
| Bernard Lee | M | |
| Lois Maxwell | Miss Moneypenny | |
| Zena Marshall | Miss Taro | |
| Eunice Gayson | Sylvia Trench | |
| Peter Burton | Major Boothroyd/Q | |
| Timothy Moxon | John Strangways | Stem van Robert Rietty |
| Lester Prendergast | Puss-Feller |
[bewerk] Zoektocht
James Bond was niet erg bekend in 1961, het jaar dat de producenten Cubby Broccoli en Harry Saltzman op zoek gingen naar een acteur. Ze zochten een bekend iemand om James Bond populairder te maken. Er werd aanvankelijk gekozen voor Cary Grant. Toen bleek dat hij maar aan één film wilde meewerken, viel hij af. Andere acteurs die mogelijk James Bond zouden gaan spelen waren Patric McGoohan, James Mason en David Niven. Die laatste persoon speelde in 1967 alsnog James Bond in de onofficiële Bondfilm Casino Royale.
Ian Fleming zelf wilde graag Noël Coward voor de rol als Dr. Julius No en David Niven voor de rol als James Bond. Hij kende hen persoonlijk. Volgens producer Albert R. Broccoli wilde Fleming zelf het liefste Roger Moore als James Bond. Hij zou uiteindelijk geen James Bond gaan spelen, omdat hij in de succesvolle televisieserie The Saint speelde als Simon Templar. In 1973 zou Moore alsnog Bond spelen in de film Live and Let Die. De producers vonden uiteindelijk Sean Connery, een vrij onbekende acteur in die tijd. Hij zou voor zes films meespelen (zeven films wanneer het onofficiële Never Say Never Again wordt meegerekend).
[bewerk] Verschillen boek en film
De plotlijn van het boek wordt redelijk trouw gevolgd, met hier en daar wat afwijkingen. Verder wijken vooral veel details af.
- In de roman tracht Dent Bond te vermoorden met een duizendpoot, terwijl hij in de film een tarantula gebruikt.
- Felix Leiter kwam in de roman niet voor.
- In de roman was Dr No's belangrijkste doel het verstoren van Amerikaanse raketproeven, terwijl hij zich in de film ook opmaakt om een ruimtevlucht te saboteren.
- In de roman was Dr No kaal, met twee mechanische klauwen omdat zijn handen door de Tong waren afgehakt. In de film heeft hij vol zwart haar en twee mechanische ijzeren handen, omdat hij de echte verloor door radio-actieve straling.
- In de roman was de dekmantel van Dr No's schuilplaats een guano-handel. In de film een bauxiet-mijn.
- Het einde van de film verschilt sterk met dat van de roman.
- In de roman wordt Bond gedwongen een parcour vol valstrikken af te leggen, om het uiteindelijk zelfs op te nemen tegen een reuzeninktvis. Dit was niet te filmen, en daarom is te zien hoe Bond uit zijn cel ontsnapt via een moeizame weg.
- In de roman wordt Dr No door Bond gedood door hem onder de guano te begraven. In de film valt Dr No in kokend en mogelijk ook radio-actief water.
- In de roman wordt Honey vastgebonden om door een krabbentrek te worden opgegeten. Dit bleek niet te filmen omdat de krabben zich niet naar wens gedroegen. Honey zit daarom in de film vastgebonden voor de vloed.
[bewerk] Achtergronden
- Het James Bond thema en de soundtrack voor Dr. No werd gecomponeerd door Monty Norman. John Barry arrangeerde het James Bond thema uiteindelijk voor de film, maar zijn naam stond niet bij de aftiteling. Al jaren zijn ruzies om wie nu het thema heeft gecomponeerd, omdat er ook geruchten zijn dat juist Barry het heeft gecomponeerd.
- James Bond schiet in deze film met een Walther PPK. Tot Tomorrow Never Dies heeft hij in bijna elke film dit wapen gebruikt.
- De auto's die in de film gebruikt worden zijn een Chevrolet Bel Air uit 1957 en een Sunbeam Alpine. Alleen in die laatste rijdt Bond zelf. Deze auto bevat geen gadgets.
- In Portugal, Italië en Zweden bevatte de titel van de film de woorden Licence to Kill. Dit zorgde voor een probleem bij het uitkomen van de zestiende film, toen die film ook Licence to Kill bleek te gaan heten.
- Aan begin van de film, waarin James Bond te zien is met een pistool, vanuit een loop van een ander pistool (de bekende "gunbarrel"-scène, die aan het begin van elke Bond-film te zien), is niet Sean Connery te zien, maar de stuntman Bob Simmons. Pas in Thunderball deed Connery deze scène zelf.
- Er was nogal wat kritiek van de fans van de Bond-boeken,, toen bleek dat Bond in de film professor Dent doodschoot. In het originele boek van Ian Fleming blijft Dent gewoon leven. De makers van de film zeiden dat deze scène noodzakelijk was om duidelijk te maken dat Bond echt een "Licence to Kill" heeft.
- M zegt in de film dat hij het hoofd van de MI7 is. Echter volgens de boeken is hij het hoofd van de MI6. Dit gedeelte van de film is later opnieuw ingesproken.
- Een aantal stemmen, van actrices in deze film, waaronder die van Bondmeisje Ursula Andress, zijn later ingesproken door Nikki van der Zyl. Andress heeft namelijk een duidelijk Zwitsers-Duits-accent.
- In de film neemt Bond een kijkje bij het portret van de Hertog van Wellington, wat is geschilderd door Francisco Goya. Het zou hangen in de eetkamer van Dr. No. Dit was een grapje, want het schilderij was in werkelijkheid gestolen al voor dat de film werd gemaakt. Overigens werd het schilderij in 1965 weer terug gevonden.
- Er is ook een stripverhaal verschenen, gebaseerd op de film. Het was getekend door Norman Nodel.
| James Bond-films |
|---|
|
EON Productions |
