Dominion van Pakistan
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
|
||||
|
||||
Kaart | ||||
Algemene gegevens | ||||
Hoofdstad | Karachi | |||
Talen | Engels, Urdu | |||
Religie(s) | Islam | |||
Volkslied | God Save the King | |||
Regering | ||||
Regeringsvorm | monarchie |
Het Dominion van Pakistan was een federale entiteit die ontstond in 1947 na de deling van India. Brits-Indië werd op 14 augustus 1947 gescheiden op basis van godsdienst in het Dominion van Pakistan en het Dominion van India. Het Dominion van Pakistan bestond uit twee gebieden, het huidige Pakistan en Bangladesh. Beide landen waren moslimlanden maar lagen ver uit elkaar. In 1956 werd Pakistan onafhankelijk als West-Pakistan en Oost-Pakistan en in 1971 werd Oost-Pakistan onafhankelijk onder de naam Bangladesh.
De Britse monarch werd vertegenwoordigd door een gouverneur-generaal, die veel uitvoerende macht had. Mohammed Ali Jinnah werd de eerste gouverneur-generaal, hij was ook voorzitter van de Muslim League. Door de deling van India ontstond er een volksverhuizing van moslims uit India naar Pakistan en van niet-moslims uit Pakistan naar India. Ongeveer 14 miljoen mensen verhuisden in die tijd.
Het dominion was in vijf regio's opgedeeld: Oost-Bengalen, (later Bangladesh), West-Punjab, Beloetsjistan, Sindh en de Noordwestelijke Grensprovincie.