Dividend
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het dividend is een deel van de winst van een onderneming dat wordt uitgekeerd aan de aandeelhouders.
Wanneer het dividend niet in geld maar in aandelen wordt uitbetaald heet dit stockdividend.
Het primaire doel van een onderneming is het creëren van winst voor de eigenaren. Dividend is de belangrijkste wijze waarop deze winst aan de eigenaren (=aandeelhouders) wordt uitgekeerd.
Van de winst van een onderneming wordt meestal een deel in de onderneming geherinvesteerd. De rest kan aan de aandeelhouders als dividend worden uitgekeerd. Het betalen van dividend heeft een negatief effect op de hoeveelheid cash die de onderneming beschikbaar heeft.
De uitbetaling van het dividend wordt door de aandeelhoudersvergadering goedgekeurd, nadat het bestuur de hoogte van het bedrag en de wijze van uitbetaling bepaald heeft. De wijze van uitbetaling kan in cash of in stockdividend of op nog andere manieren, zoals het uitkeren van aandelen van een dochteronderneming. Dit laatste is bijvoorbeeld gebeurd bij de Belgische distributeur Colruyt (genoteerd op Euronext Brussel) die bij wijze van superdividend aandelen van Dolmen (voorheen 100% dochter) uitkeerde aan de aandeelhouders.
De uitbetaling kan als absoluut bedrag of als percentage van de winst gebeuren. De verhouding tussen de winst van het bedrijf en het bedrag aan dividend dat uitgekeerd wordt noemt men de pay out ratio. Aandelen met een hoog dividendrendement worden vaak gezien als 'goede huisvader' aandelen. Groeiaandelen daarentegen keren vaak weinig of geen dividend uit.
Het dividend is voor alle gewone aandelen gelijk. Er zijn echter meerdere aandelensoorten, zoals preferent aandeel en prioriteitsaandelen; deze aandelen ontvangen een ander of geen dividend.
Het uitkeren van dividend heeft invloed op de koers van het aandeel. De datum waarop het dividend uitgekeerd wordt, is de datum waarop het aandeel ex dividend gaat. Meestal daalt de koers met een bedrag bijna gelijk aan de hoogte van het dividend. Het kan hiervan afwijken als de fiscus van een land dividendbelasting inhoudt op het uitgekeerde dividend. In België heet dit roerende voorheffing en is bepaald op 25% (begin 2004); in Nederland heet dit dividendbelasting en deze bedraagt 15% (2007). De roerende voorheffing wordt echter verlaagd voor aandelen op naam en uitgegeven na 1 januari 1994 tot 15 %. Daarnaast zorgen ook de dagelijkse koersfluctuaties ervoor dat het verschil zelden exact gelijk is aan het dividend.
Wanneer een onderneming een buitensporig grote kaspositie heeft, bijvoorbeeld door de verkoop van een groot bedrijfsonderdeel, wordt dit soms als superdividend aan de aandeelhouders ter beschikking gesteld. Dit is echter de meest fiscaal onvriendelijke manier van uitkering, vanwege de nadelige belastingaanslag. Meestal worden er andere middelen, zoals kapitaalverlagingen aangewend, om de aandeelhouder maximaal te sparen.
