Dionysius van Parijs

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De heilige Dionysius van Parijs (Frans: Saint-Denis; Nederlands ook wel Sint-Denijs) was de eerste bisschop van die stad in de 3e eeuw. Hij werd door de heilige paus Fabianus naar het toenmalige Lutetia gezonden. Hij bouwde de eerste (houten) kerk op het eiland waarop nu de Notre Dame ligt. Met zijn gezellen Eleutherius en Rusticus werd hij om het leven gebracht door de heidense bevolking. Eerst werden zij in een gloeiende oven geworpen, maar bleven ongedeerd (denk aan de drie jongelingen uit het Bijbelboek Daniël). Vervolgens werden zij onthoofd. De Heer zelf troostte hen en gaf hen het viaticum.

[bewerk] Cefalofoor

Dionysius staat bekend als "cefalofoor". Dat wil zeggen dat hij het oneens was met de plaats van zijn martelaarschap (Montmartre oftewel "martelaarsberg"), zijn afgehouwen hoofd oppakte en ermee naar de plaats liep waar hij begraven wilde worden (Saint-Denis oftewel: Sint-Dionysius.) Hij wordt dan ook vaak afgebeeld met zijn hoofd in zijn handen, bijvoorbeeld aan de gevel van de Notre Dame.

Zijn feestdag wordt gevierd op 9 oktober. De gedachtenis van de translatio is steeds op 4 december. Dionysius is een van de patronen van Frankrijk.

De Veertien Noodhelpers
Achatius - Barbara - Blasius - Catharina - Christoffel - Cyriacus - Dionysius - Egidius - Erasmus - Eustachius - Joris - Margaretha - Pantaleon - Vitus