Digital Audio Tape
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Digital Audio Tape of DAT-tape is een soort hoger kwaliteit cassettebandje waarop tweekanaals geluid digitaal wordt opgeslagen, met als hoogste resolutie 16 bit, 48 kHz en een apart tijdcodesignaal. Er bestaan ook apparaten die op een DAT vier kanalen geluid kunnen zetten of de resolutie verhogen naar 24 bit, 88,2 en 96 kHz.
Het werd geïntroduceerd door Sony in 1987. De DAT-tape is kleiner dan het gewone cassettebandje. Er werd gebruikgemaakt van roterende koppen, net zoals bij een analoge videorecorder. Daarnaast heeft Philips een tegenhanger van de DAT-tape op de markt gebracht, onder de naam DCC of Digital Compact Cassette.
De digital audio tape is in studio's en bij radiostations wel gebruikt, maar is nauwelijks tot de huiskamer doorgedrongen. Toen de Minidisc uitkwam, is de consument voor een deel overgeschakeld naar de goedkopere, maar kwalitatief minder goede, Minidisc.
Eind 2005 maakte Sony bekend de laatste DAT-apparatuur uitgeleverd te hebben.
DAT tapes zijn nog wel relatief populair als back-upmedium voor computersystemen, de hiervoor gebruikte tapes wordt DDS genoemd.
[bewerk] Zie ook
- Bandrecorder
- Muziekcassette
- 2 sporenrecorder
- 4 track
- 8 track
- 16 sporen
- 24 sporen
- 48 track
- 1/4 inch tape
- 1/2 inch tape
- 1 inch tape
- Digital Compact Cassette (DCC)
- Minidisc
- Digitale multitrack
| Digitale opslagmedia |  |
|---|---|
|
Blu-raydisk · Cache · Cartridge · Cavendish-cel · Compact disc · Digital Video · DCC · DAT · DAS · Diskette · Dvd · EEPROM · EPROM · EVD · Flashgeheugen · Geheugenkaart · Harde schijf · HD DVD · HVD · Magneetband · Minidisc · MRAM · NAS · PCRAM · Ponskaart · PROM · RAID · RAM · Registergeheugen · ROM · SAN · USB-stick · VMD · VRAM · Zipdisk |
