De Zwarte Zwadderneel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Heer Bommel en de Zwarte Zwadderneel (in boekuitgaven/spraakgebruik verkort tot De Zwarte Zwadderneel) is een verhaal uit de Bommelsaga, geschreven en getekend door Marten Toonder. Het verhaal verscheen voor het eerst op 9 mei 1957 en liep tot 10 juli van dat jaar.

[bewerk] Het verhaal

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details van de plot en/of de afloop van het verhaal.

Heer Ollie merkt op dat het duistere tijden zijn en een bakervers van Joost maakt hem opmerkzaam op de Zwarte Zwadderneel, die dit zou veroorzaken. Van burgemeester Dickerdack krijgt hij een volmacht om als voorzitter van de Commissie tot Bestrijding van Narigheid zijn gang te gaan en weldra gaat heer Ollie op zoek naar het onderwerp van het vers om deze te bestrijden, maar de enige die hij ontmoet is ene Zwadke Kornelisz, een zwartkijker, die alle narigheid aan de hovaardij en winderigheid van de wereld wijt, maar voor alles die wereld wil verbeteren. Heer Ollie ziet wel wat in zijn ideeën, maar het loopt niet helemaal zoals hij wil, want de heer Kornelisz is zeer plichtsgetrouw aan de overheid, wat heer Ollie in gewetensnood brengt.

Om invloed uit te kunnen oefenen moeten ze het hogerop zoeken en heer Ollie gebruikt zijn volmacht van de burgemeester om deze te vervangen tijdens diens vakantie. Nu kan er aangepakt worden en alle vermaak zal voortaan verboden zijn. Dickerdack keert na een waarschuwing van Bulle Bas meteen terug van vakantie en ontheft heer Ollie van zijn taken. Zodoende moet hij met Kornelisz in het Donkere Bomen Bos zijn heil zoeken. Wanneer ze echter een fabriek in het bos vinden en Kornelisz daar de zegeningen van prijst, heeft heer Ollie er genoeg van en keer terug naar Bommelstein.

Markies de Canteclaer heeft intussen het vers over de Zwarte Zwadderneel tot een eigen gedicht bewerkt en op een tuinfeest zal hij het presenteren. Dat trekt Zwadke Kornelisz aan en Tom Poes, die er al een tijdje het zijne van wil weten, ontmaskert hem dan ook ter plekke als de Zwarte Zwadderneel, waarop alle feestgangers hem verjagen uit Rommeldam en heer Ollie diens band met hem verbreekt. Dickerdack ziet gelukkig in dat heer Ollie goed werk heeft gedaan door als enige de Zwarte Zwadderneel te herkennen en dat de grootste narigheid hiermee bestreden is.