Concilie van Constantinopel I

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het Concilie van Constantinopel I was het tweede oecumenische concilie van de christelijke kerken binnen het toenmalige Romeinse Rijk. Het werd in 381 bijeengeroepen door de Oost-Romeinse / Byzantijnse keizer Theodosius I, die zich het jaar tevoren had laten dopen.

Het doel van Theodosius was om door middel van dit tweede concilie de eenheid van de christenen te versterken. Aangezien het Arianisme door het eerste oecumenische concilie in 325 in Nicea al als ketterij was veroordeeld, hoefde dit onderwerp niet op de agenda van het tweede concilie te staan. Theodosius gebruikte gewoon zijn keizerlijke macht om de nog zeer grote invloedrijke groep aanhangers van het Arianisme zoveel mogelijk uit te schakelen.

Het Concilie van Constantinopel verhief de zetel van de bisschop van Constantinopel (sedert 330 hoofdstad van het Oost-Romeinse rijk) tot patriarchaat. Maar dat was een organisatorische en politieke kwestie. Op theologisch terrein nam dit concilie het besluit om de geloofsbelijdenis die in 325 in Nicea was vastgesteld te bevestigen. Daarbij werd een besluit genomen dat de tweede van de fundamentele doctrines van de christelijke kerken voor altijd vastlegde: de leer van de triniteit. Het geloof in de Heilige Geest als gelijkwaardige goddelijke derde persoon van de in essentie éne God werd in de - in 325 in Nicea vastgestelde - geloofsbelijdenis opgenomen. De Heillige Geest komt - volgens de aangevulde tekst - voort uit God de Vader en wordt samen met Christus de Zoon als (één van de personen van) God aanbeden en geëerd.

Het resultaat van dit concilie was de Geloofsbelijdenis van Nicea-Constantinopel. Deze geldt voor alle Christelijke kerken tot op de dag van vandaag.

Zie ook: Oecumenisch patriarchaat van Constantinopel

Concilie van Constantinopel I
Vorig concilie: Concilie van Laodicea	Jaartal concilie: 381	Volgend concilie: Concilie van Hippo

Christendom (portaal)

Drie-eenheid: Vader ∙ Zoon ∙ Heilige Geest Algemeen: Bekering – Bijbel – Bisschop - Charisma – Dogma – Doop – Evangelie – Feestdagen – Kerk – Laatste Oordeel – Liturgie – Richtingen – Synode – Vergeving – Wederkomst – Zonde Katholicisme: Biecht – Celibaat – Kapelaan – Kardinaal – Liturgisch vaatwerk – Maria – Mis – Pastoor – Paus – Priester Orthodoxie: Icoon – Jezusgebed – Kruisverheffing – Patriarch - Pope Protestantisme: Avondmaal – Belijdenis – Dominee – Kerkenraad – Reformatie Geschiedenis van het christendom ∙ Christendom van A tot Z