Claxon

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een claxon of toeter is een geluidproducerend apparaat, veelal gebruikt op auto's en andere voertuigen, dat bij gevaar een signaal afgeeft aan andere weggebruikers. Bij treinen wordt de toeter tyfoon genoemd.

De claxon produceert vaak een monotoon geluid, maar er zijn ook meertonige in gebruik. In Nederlandse zijn meertonige claxons op personenauto's overigens verboden. De bediening van de claxon zit meestal midden op het stuur.

In sommige landen (zoals Aruba) wordt de claxon ook gebruikt om bijvoorbeeld voorrang te verlenen en voetgangers vrijbaan te geven. De semi-locals menen hiermee local credits op te bouwen. Vooral de triple toet draagt sterk bij aan het verhogen van deze index. Bij deze uitvoering geeft de gebruiker door middel van een geluidsignaal te kennen dat een medeweggebruiker voorrang krijgt waarop deze reageert met een geluidsignaal als dank. De eerst genoemde claxonneert hierna als teken dat het bedankje aanvaard is.

De eerste claxons werden gebruikt in de Verenigde Staten, waar men vanaf 1908 elektrische hoorns in auto's monteerde waarmee andere weggebruikers konden worden gewaarschuwd. Korte tijd later werd de claxon ook in Europa geïntroduceerd.

In de Verenigde Staten werd de hoorn aangeduid als 'Klaxon', een door Lovell-McConnell Manufacturing Co. geregistreerde merknaam. Lovell leidde de naam Klaxon af van het Griekse werkwoord klazō (Κλαξω bet. schreeuwen). De afwijkende Nederlandse schrijfwijze 'claxon' is wellicht ontstaan onder invloed van het Frans, door een samenstelling van de klanknabootsing clac en het woord son (geluid).