Clarissen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De orde der clarissen is een contemplatieve kloosterorde. Het is de tweede orde van Franciscus van Assisi, een vrouwelijke tak van de vroeg-franciscaanse beweging, en werd rond 1212 door Clara van Assisi (Clara Sciffi) (1194-1253) gesticht in San Damiano. Naast de clarissen bestaan er ook veel congregaties van franciscanessen die - vaak via verpleging, onderwijs of missie - armoede en ellende bestrijden.
De clarissen volgden de oproep tot apostolische armoede. Een pleidooi van de Heilige Coleta om terug te keren naar dit ideaal leidde rond 1410 tot het ontstaan van de 'arme' clarissen of arme klaren (clarissen-coletinen) en de 'rijke' clarissen (urbanisten), hoewel die ook zo rijk niet waren. Later ontstonden nieuwe groeperingen, namelijk de kapucinessen en recollectinen. Clara van Assissi schreef een eigen kloosterregel.
Het leven van de clarissen is er een van volkomen afzondering van de wereld, vol armoede, boete en beschouwing. Hun dagtaak is een afwisseling van handenarbeid en koorgebed; zelfs om middernacht komen ze voor twee uur samen in de kapel. De regels van het pauselijke slot laten niet toe dat zij hun monasterium verlaten. Zelfs wanneer ze in de kapel komen, moeten ze verborgen blijven voor het publiek.
