Cellulose
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Cellulose | |
|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | |
 Cellulose is een polymeer van β-D-glucose |
|
| Algemeen | |
| Molecuulformule | (C6H10O5)n |
| Andere namen |
abicel, ß-amylose, arbocel, avicel, celufi, CEPO, elcema, onozuka P 500, solka-floc
|
| CAS-nummer | 9004-34-6 |
| EG/EINECS/ELINCS | 232-674-9 |
| Beschrijving | veelvoorkomend polysaccharide dat zorgt voor stevigheid en structuur |
| Vergelijkbaar met | amylose, amylopectine, glycogeen |
| Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | |
| Omgang | gewone veiligheidsmaatregelen en vermijden van vonken in de nabijheid (vooral bij het gebruik van fijn cellulosepoeder) |
| LD50 (ratten) | (oraal) > 5000 mg/kg (Intraperitoneaal) > 31600 mg/kg |
| LD50 (konijnen) | (huid) > 2000 mg/kg |
| Fysische eigenschappen | |
| Aggregatietoestand | vast |
| Kleur | wit |
| Dichtheid | 0,6 g/cm³ |
| Onoplosbaar in | water |
| Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar) | |
Cellulose is een polysacharide die door nagenoeg alle planten wordt gemaakt (vooral bomen) en die de plant stevigheid geeft. De stof zit in veel natuurlijke vezels. Hout bestaat voor een groot deel uit cellulose, maar bevat ook andere stoffen als lignine en hemicellulose. Katoen en watten zijn nagenoeg zuivere cellulose. Cellulose is slechts een van de polymeren die kunnen worden gemaakt van glucose; andere zijn bijvoorbeeld zetmeel en glycogeen.
Het wordt onder andere gebruikt voor de fabricage van papier, textiel, watten, viscose, en celluloid. Zie ook: Celstof.
In tegenstelling tot andere polymeren vormen van glucose zoals zetmeel en glycogeen is cellulose slecht afbreekbaar. Mensen kunnen het bijvoorbeeld in het geheel niet verteren. Wanneer dieren (en mensen) het als voedsel kunnen gebruiken (vooral herkauwers) maken zij hiervoor meestal gebruik van bacteriën in de maag (pens) of dikke darm. Die bacteriën beschikken daarvoor over de vereiste enzymen. In gematigde streken wordt hout meestal door kevers en micro-organismen zoals schimmels afgebroken; in tropische gebieden vervullen de termieten hierin een belangrijke rol.
