Calcitonine
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Calcitonine is een hormoon met een peptidestructuur en werd in 1962 door D.H.Copp en B.Cheney ontdekt. Aanvankelijk werd verondersteld dat het door de bijschildklier werd geproduceerd, maar later bleek de schildklier de bron te zijn. In zoogdieren wordt het geproduceerd in de C-cellen van de schildklier; bij andere gewervelde dieren in het ultimobranchiaal lichaam.
[bewerk] Werking
Calcitonine remt de afbraak van botweefsel. De productie en uitstorting ervan worden bevorderd door hoge calciumconcentraties in het bloed, die onder meer het gevolg kunnen zijn van botnecrose door osteoporose. Ook remt calcitonine de lactatie.
[bewerk] Referentie
- Copp DH, Cheney B. Calcitonin-a hormone from the parathyroid which lowers the calcium-level of the blood. Nature 1962;193:381-2. PMID 13881213
