Burgerlijk Wetboek (België)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Burgerlijk Wetboek wordt gebruikt in heel wat rechtstakken zoals het personen- en familierecht, vennootschapsrecht, handelsrecht, economisch recht en verbintenissenrecht. Maar omdat het wetboek op heel wat materies tekortschiet wordt het nog steeds aangevuld met nieuwe wetten die primeren op het burgerlijk recht. Daarom wordt het burgerlijk recht ook wel gemeen recht genoemd.
Inhoud |
[bewerk] Ontstaan van het BW
Napoleon streefde een eenduidig Frans recht na, en vaardigde hiertoe op 21 maart 1804 zijn Code Napoleon uit. Dit burgerlijk wetboek was uiteraard ook van toepassing in de geannexeerde gebieden; het bleef gelden in het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden en later ook in Nederland (tot 1838), België en Luxemburg, niettegenstaande enkele pogingen om ook in België een eigen wetboek op te stellen.
[bewerk] Inhoud Burgerlijk Wetboek
Het Belgische Burgerlijk Wetboek bestaat uit drie boeken:
[bewerk] Boek I: Personen
Dit boek handelt onder meer over de burgerlijke rechten, afstamming, huwelijk, geregistreerd partnerschap, homohuwelijk, polygamieverbod, echtscheiding, adoptie en dergelijke meer.
[bewerk] Boek II: Goederen en verschillende beperkingen van eigendom
Dit boek definieert het belangrijke onderscheid tussen onroerende en roerende goederen. Het omschrijft ook de zogenaamde zakelijke rechten als eigendom, vruchtgebruik en erfdienstbaarheden. De erfpacht en het recht van opstal worden nog geregeld door twee wetten van 10 januari 1824, uit de tijd van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, die nog altijd onveranderd geldig zijn.
[bewerk] Boek III: Op welke wijze eigendom verkregen wordt
Dit deel gaat over erfenissen en testamenten.
Dit deel gaat over contracten en verbintenissen in het algemeen, daaronder ook de plicht tot vergoeding van schade bij een fout (onrechtmatige daad), daaronder ook de huwelijksvermogensstelsels.
Dit deel gaat over concrete overeenkomsten, zoals koop, ruil, huur, aanneming, vennootschap, lening, bewaargeving, sekwester, lijfrente, lastgeving.
Dit deel gaat verder over concrete overeenkomsten, zoals borg, dading of transactie, pand, en verder over de regels van de verjaring.
- Er zijn nog enkele afzonderlijk genummerde titels:
