Brits korthaar

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Brits korthaar is een kortharig kattenras.

Het is een stevige, gedrongen kat die aan het eind van de 19e eeuw in Engeland gefokt werd voor specifieke kleur en tekening in de vacht. Door het kruisen met perzen kregen de Brits kortharen meer lichaamsvolume en kopomvang. Als gevolg van die kruisingen worden er af en toe langharige kittens geboren, die door de meeste Brits korthaarfokkers als erfenis uit het verleden worden aanzien en als huisdier worden verkocht. Sommige fokkers vinden de langharige nakomelingen echter op zich leuk genoeg om mee door te fokken onder de naam Brits langhaar of Lowlander.

Het ras heeft in verhouding kleine oren en grote ronde ogen, en vooral de katers hebben erg bolle wangen. Het is een grote en gespierde kat met een korte, dikke staart waarvan de top lichtjes afgerond is. Vroeger kwam het ras voornamelijk in de kleur blauw voor. Tegenwoordig zijn er veel verschillende kleuren (denk aan lilac, crème, chocolate, cinnamon, schildpad met wit, zilvertabby etc.). De Brits korthaar heeft een korte en dichte vacht die niet plat tegen het lichaam ligt. Ook hebben de katten een goede ondervacht, nochtans met een fijne dichte textuur.

[bewerk] Erfelijke aandoeningen

Er komen bij dit ras vaker dan normaal bij de kat twee op termijn dodelijke, erfelijke ziektes voor. Hypertrofische cardiomyopathie (HCM) resulteert vroeg of laat in acuut hartfalen, en cystenieren (PKD) leiden tot geleidelijk nierfalen. Verantwoordelijke fokkers laten dieren preventief testen op beide problemen. De gentest voor PKD is meteen 100% uitsluitselgevend. Voor HCM is nog geen gentest beschikbaar en daarom laten fokkers hun dieren jaarlijks door een gespecialiseerde dierenarts (cardioloog/radioloog) via een echografie onderzoeken. Dieren die aan één van de twee aandoeningen lijden dienen uit de fok gehaald te worden. Kopers van een kitten behoren testuitslagen van de ouderdieren in te kunnen zien. Door het relatief zware gewicht van het ras is ook het laten nakijken van ouderdieren en kittens op het voorkomen van Patella luxatie (loszittende knieschijven) aan te bevelen.