Blauwe gaai
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Blauwe gaai | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
|
|||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Cyanocitta cristata Linnaeus, 1758 |
|||||||||||||
 Verspreidingsgebied |
De blauwe gaai (Cyanocitta cristata) is een Noord-Amerikaanse gaai met een opvallend lavendelblauw verenkleed op de rug en kop. De veren op het onderlijf zijn gebroken wit, en rond de hals bevindt zich een zwarte kraag.
De blauwe gaai komt in een groot deel van de oostelijke helft van de Verenigde Staten voor. Vooral in gemengd bos is de soort talrijk, maar daarnaast komt de soort voor in parken en tuinen.
Het dieet van de blauwe gaai is erg gevarieerd. Op het menu staan onder andere eikels, zaden, bessen, pinda's en brood, maar ook vlees, eieren en kleine ongewervelden.
Iedere geschikte boom of grote struik kan gebruikt worden voor het maken van een nest. Zowel het mannetje als het vrouwtje werken mee aan de bouw ervan, waarna het vrouwtje de eieren gedurende 16 tot 18 dagen uitbroedt. Vader en moeder brengen samen de kuikens groot. Na drie weken houdt de moeder het voor gezien en moeten de jongen zich zelf zien te redden.
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Cyanocitta cristata op Wikimedia Commons.
|
