Blauwe divisie
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Blauwe divisie (Spaans: División Azul) was een Spaanse eenheid van vrijwilligers die aan de Duitse zijde diende tijdens de Tweede Wereldoorlog. De divisie was voornamelijk actief aan het Oostfront. In totaal hebben ongeveer 47.000 soldaten gediend in de eenheid die een maximale grootte heeft gehad van 18.104 manschappen.
Hoewel Spanje onder Francisco Franco niet deelnam aan de oorlog werd het Spanjaarden wel toegestaan vrijwillig toe te treden tot het Duitse leger. Op deze wijze kon Spanje neutraal blijven en toch Duitsland steun betuigen als tegenprestatie voor de Duitse hulp die had ontvangen tijdens de Spaanse burgeroorlog.
Hitler gaf op 24 juni 1941 toestemming voor het inzetten van de Spaanse vrijwilligers. In Spaanse steden stroomden grote groepen mensen toe om zich aan te melden. In eerste instantie was Spanje bereid 4000 man te leveren, maar al snel was duidelijk dat er ruim voldoende aanmeldingen waren om een volledige divisie te kunnen voeren.
Generaal Agustín Muñoz Grandes werd aangesteld als leider van de divisie. Omdat dat de soldaten niet het officiële Spaanse uniform konden dragen, werd een symbolisch uniform samengesteld uit een rode baret, een kaki broek en blauw shirt. Hieraan heeft de divisie zijn naam te danken. Dit uniform werd alleen gedragen tijdens de uittocht, in het veld werd het Wehrmacht uniform gedragen.
