Bill Paterson

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Bill Paterson (Glasgow, Schotland, 3 juni 1945) Is een Schots acteur.

[bewerk] Biografie

Als jongeman was Bill drie jaar werkzaam als quantity surveyorleerjongen. Daarna is hij aan de Royal Scottisch Academy of Music and Drama gaan studeren. Hij maakte zijn acteerdebuut in 1967, naast Leonard Rossiter in Bertold Brechts The Resistible Rise of Arturo Ui, in het theater van Glasgow. In 1970 vervoegde Bill zich bij The Citizen's Theatre for Youth, Hij bleef daar als acteur en assistent-regisseur tot 1972, wanneer hij weg ging om samen met Bill Connolly in The Great Northern Welly Boot Show te spelen op het Edinburgh Festival.

Bill trok gedurende de jaren '70 veel op met John McGrath, en samen hebben ze een onafhankelijk theaterhuis opgericht dat ze noemen 7:84. Met dat theaterhuis toerden ze in Engeland en Europa. Hij maakte zijn debuut in Londen met dit theaterhuis in 1976 met onder meer producties als The Cheviot, the Stag, and the Black Black Oil.

[bewerk] Televisie

Na zijn werk bij '7:84' centraliseerde zijn werk zich voornamelijk op televisie, in plaats van theater. Zijn eerste verschijning op televisie was in het BATA winnende drama Licking Hitler uit 1978. Hij vertolkte ook de rol van King James in datzelfde jaar. Bill negeerde het theater ook niet helemaal, in 1992 werd hij genomineerd voor een [[Laurence Hij kreeg een Olivier Award voor zijn vertolking in een ander stuk gebaseerd op dat van Bertold Brecht, Schweyk in the Second World War in het Royal National Theatre]].

[bewerk] Filmografie

In de '80 jaren begint hij ook in de film te werken o.a

• The Killing Fields (1984)
• Comfort and Joy (1984)
• A Private Function (1984)
• The Adventures of Baron Munchausen (1987)
• Truly, Madly, Deeply (1990)
• Chaplin (1992)
• Richard III van Ian McKellen (1995)
• Smiley's People
• The Singing Detective
• Traffik
• A Midsummer Night's Dream productie van BBC