Benzofenon-3
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Benzofenon-3 | |
|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | |
 Structuur van benzofenon-3 |
|
| Algemeen | |
| Molecuulformule | C14H12O3 |
| IUPAC |
(2-Hydroxy-4-methoxyfenyl)-fenylmethanon
|
| Andere namen |
oxybenzon, 2-hydroxy-4-methoxy-benzofenon
|
| Molmassa | 228.24 g/mol |
| SMILES |
O=C(C2=CC=CC=C2)C1=C(O)C=C(OC)C=C1
|
| CAS-nummer | 131-57-7 |
| PubChem | 4632 |
| Fysische eigenschappen | |
| Aggregatietoestand | kristal |
| Kleur | wit |
| Smeltpunt | 66 °C °C |
| Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar) | |
Benzofenon-3 (oxybenzon) is een UV absorberend molecuul. Van de benzofenon-derivaten wordt deze het meest in zonnebrandcrèmes toegepast.[1]
Het absorberend vermogen ligt vooral in het UV-A-spectrum, maar ook UVB wordt geabsorbeerd. In een recent onderzoek van de Voedsel- en warenautoriteit bleek het verwerkt in 50 van de 160 geteste zonnebrandcrème-producten. Ook in andere cosmetica als lippenbalsem,[2] dagcreme (anti-aging) en shampoo[3] wordt het wel toegepast. In parfums kan het gebruikt worden om de geurstoffen te beschermen tegen UV-straling, om het product langer houdbaar te maken. Een ander toepassingsgebied is verf en lak.
De maximaal toegestane dosering in de EU is 10%. Contactallergie en fotocontactallergie (contactallergie voor een stof nadat die aan UV is blootgesteld) komen voor. In grotere series plakproeven is het van de ultravioletfilters de meest voorkomende oorzaak. [4] [5] [6]. Daarnaast zijn ook urticariele reacties gemeld.
| Referenties: |
|
