Benigno Aquino sr.

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Benigno Aquino sr. (Concepcion, 3 september 1894 - Manilla, 20 december 1947) was een Filipijns politicus. Aquino sr. was lid van het Filipijns Huis van Afgevaardigden, senator en minister van landbouw in de regering van Manuel Quezon. Tijdens de Japanse bezetting in de Tweede Wereldoorlog van 1943 tot 1945 was Aquino sr. de voorzitter (Speaker) van het Filipijnse parlement. Zijn zoon Benigno Aquino jr. werd ook politicus en was een belangrijk oppositieleider ten tijde van het regime van Ferdinand Marcos. Ook dochter Teresa Aquino-Oreta was politicus en lid van het Huis van Afgevaardigden en het Senaat.

[bewerk] Vroege levensloop, opleiding en privé-leven

Benigno Aquino sr. werd geboren in Murcia, tegenwoordig onderdeel van Concepcion, als zoon van Servillano Aquino, een generaal van de Filipijnse revolutie en lid van het Malolos Congress, en Guadalupe Quiambao. Hij studeerde aan het Colegio de San Juan de Letran in Manilla en de University of Santo Tomas waar hij in 1913 zijn Bachelor-diploma rechten behaalde 1913. Het jaar erna werd hij toegelaten tot de balie van advocaten. Hij trouwde met Maria Urquico met wie hij twee zonen (Antonio en Servillano) en twee dochters (Milagros en Erlinda) kreeg. Na haar dood zou hij hertrouwen met Aurora Aquino. Samen met haar kreeg hij nog eens zeven kinderen: Maria Aurora, Benigno jr., Lupita, Teresa, Agapito (Butz), Ditas en Paul.

[bewerk] Politieke carrière

In 1919 werd Aquino gekozen als afgevaardigde in het Filipijns Congres namens het tweede district van Tarlac. In 1922 en 1925 werd hij voor diezelfde positie herkozen, waarna hij in 1928 werd gekozen tot senator. In 1931 onderhandelde hij als lid van de Philippine Independence Mission over de voorwaarden van de Filipijnse onafhankelijkheid van de Verenigde Staten. In 1935 werd hij opnieuw gekozen als afgevaardigde namens Tarlac. Twee jaar later, in 1937, werd Aquino door president Manuel Quezon benoemd tot minister van landbouw.

Na de bezetting van de Filipijnen door de Japanners in de Tweede Wereldoorlog werd Aquino een van Filipino's die namens de Japanners het land bestuurden. Hij werd voorzitter van KALIBAPI en een van de twee vicevoorzitters van de Preparatory Commission for Philippine Independence. Hij werd bovendien gekozen als voorzitter (Speaker) van het Filipijnse parlement.

In december 1944 werd de regeringszetel onder druk van de Amerikaanse opmars van Manilla verplaatst naar Baguio. Nog weer later de regeringsleden naar Japan. Daar werden ze gearresteerd en gevangen gezet. Op 25 augustus 1946 werd Aquino teruggevlogen naar de Filipijnen om terecht te staan voor hoogverraad. Na een paar weken werd hij echter vrij gelaten op borgtocht.

Op 20 december 1947 overleed Aquino sr. plotseling aan een hartaanval terwijl hij een bokswedstrijd bekeek in het Rizal Memorial Coliseum in Manilla tussen de toenmalige Mexicaanse wereldkampioen Manuel Ortiz en diens uitdager Tirso del Rosario uit zijn thuis provincie Tarlac.