Belgische Unie - Union Belge
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| BUB
Belgische Unie - Union Belge |
|
|---|---|
| partijvoorzitter | Hans Van De Cauter |
| fractieleider Vlaams Parlement | n.v.t. (geen verkozenen) |
| fractieleider Senaat | n.v.t. (geen verkozenen) |
| fractieleider Kamer | n.v.t. (geen verkozenen) |
| Zetels Kamer | |
| Zetels Senaat | |
| Zetels Vlaams Parlement | |
| Zetels Brussels Parlement | |
| Voormalige namen | - |
| Politieke ideologie | belgicistisch |
| Europese fractie | n.v.t. (geen verkozenen |
| Jongerenorganisatie | - |
| Website | www.belgischeunie.be |
De Belgische Unie - Union Belge (B.U.B.) is een Belgische en belgicistische meertalige partij, die streeft naar het afschaffen van het huidige federale model en het herstellen van de Belgische eenheidsstaat. De partij is gesticht in 2002 door Hans Van de Cauter en heeft voor het eerst deelgenomen aan de federale verkiezingen van 18 mei 2003. Daar haalde zij 10.000 stemmen (zo'n 0,15% van de stemmen), ruimschoots onder de kiesdrempel (5%). Bij de deelstaatverkiezingen van 2004 haalden ze over heel België zo'n 13.000 stemmen.
Inhoud |
[bewerk] Programma
De B.U.B. komt op met een programma voor eenheid in verscheidenheid in België. Zij achten het mogelijk om met verschillende taalgroepen samen te leven en te besturen in België, net zoals met verschillende partijen. Ze verzet zich dan ook officieel tegen het voortrekken of achterstellen van talen. Ze verzet zich ook heftig tegen de autonomie voor de drie gewesten, en tegen het bestaan van aanzienlijke gewest- en gemeenschapsbevoegdheden. Enkel gemeenschappen zouden mogen blijven bestaan als volledig ondergeschikte intermediaire besturen. In plaats van gewestvorming wenst de B.U.B. een systeem van provinciale decentralisatie. Er is volgens de partij namelijk geen enkel redelijk argument om de gewesten niet te vervangen door de provincies, maar dan wel in een unitair systeem waarbij de nationale overheid altijd het laatste woord heeft. De provincies dienen dus geen wetgevende bevoegdheid te bezitten.
Enkele programmapunten van de BUB:
- Afschaffen van de gewesten
- Drastisch inperken van de bevoegdheden van de gemeenschappen
- Afschaffen regionale parlementen
- Afschaffing van elke partijfinanciering van overheidswege
- Monarchie behouden zoals ze nu is
- Herinvoering van dienstplicht of burgerdienst
- Een beleid voeren dat leidt tot individuele meertaligheid
- Oprichten van tweetalige scholen en media in heel België.
- Een duurzaam milieubeleid
- Een rationeel mobiliteitsbeleid
[bewerk] Commotie
De acties van de BUB richten zich vooral tegen de CD&V, FDF, VlaamsProgressieven, N-VA en het Vlaams Belang. De partij heeft dezelfde werking als bij de meeste andere democratische partijen. Beslissingen worden genomen bij consensus, de leden kunnen adviserend optreden. De partij is onderverdeeld in 9 provinciale secties, gebaseerd op de vroegere 9 provincies zoals die bestonden in België tot de splitsing van de provincie Brabant in 1995. Over het algemeen besteedt de Vlaamse pers weinig aandacht aan deze partij. Sommige magazines -als ze al aandacht besteden aan de partij- noemen ze obscuur (P-Magazine) of noemen het een mini-partijtje (De Standaard). Niettemin heeft de B.U.B. in de loop van 2004 en, vooral, van 2005 opinie-artikels gepubliceerd in kranten als De Standaard, De Tijd of Le Soir.
Vlaams-nationalisten beschuldigen de partij er van Fransgezind te zijn. Eind mei 2004 veroorzaakten ze commotie door een klacht neer te leggen tegen de N-VA (een Vlaams-nationalistische partij) op basis van racisme. Ze lanceerde ook een dagvaarding tegen de VRT omdat de partij vindt dat ze niet genoeg in de media komt en dat de Belgisch-gezinde mening wordt gediscrimineerd. Deze klacht werd in het voorjaar van 2006 onontvankelijk verklaard. De partij kant zich hevig tegen de splitsing van het ongrondwettelijke kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde omdat het volgens haar de enige echt democratische kieskring is waar elke inwoner voor elke Belgische partij kan stemmen. Ook heeft ze gedreigd de Vlaamse regering aan te klagen wegens de maatregelen die genomen werden om het Vlaamse karakter van de Rand rond Brussel te versterken na de kwestie Brussel-Halle-Vilvoorde.
De partij benoemde Marc Wilmots tot erelid. Deze reageerde kwaad en verklaarde dat de partij hem niet eens gecontacteerd had. In het verleden zocht de partij prins Laurent aan om lijsttrekker te worden. De prins kon deze uitnodiging om begrijpelijke redenen niet aanvaarden.
Volgens de partij worden Belgischgezinden in de (openbare) media gediscrimineerd. De partij haalt hiervoor wetenschappelijke studies aan, zoals de ISPO-peiling over communautaire aangelegenheden (1999)[1], waaruit zou blijken dat 11% van de Belgen kiest voor het herstel van de unitaire Belgische staat. Zij mogen echter, zo meent de B.U.B., niet aan het woord komen. In 2006 diende de partij hiervoor een klacht in tegen de VRT/RTBF. Deze klacht werd ongegrond geacht en heeft geen resultaat opgeleverd voor de partij. De B.U.B. houdt het hier echter niet bij en heeft eind mei 2006 beroep aangetekend. Het arrest is voorzien voor het einde van het jaar 2006 of begin 2007.
Medio 2006 is er veel te doen geweest bij BUB intern. Een aantal leden heeft zich afgesplitst van de moederpartij, omdat ze aangaven niet meer te kunnen samenwerken met het nationaal bestuur. Ze waren onder andere niet akkoord met de statuten van de BUB. De ontevredenen zijn gestart met het initiatief UNIE. Het betreft vijf provincievoorzitters, de voormalige nationale ondervoorzitter en de nationale secretaris.
In mei 2007 raakte bekend dat de Europese Commissie in een brief aan de partij heeft laten weten dat het haar logo zal moeten aanpassen. De commissie zegt dat het logo van de partij verward kan worden met de vlag van de Europese instellingen.[2].
In juni verkoos de partij François Wolters tot nieuwe voorzitter. Enkele maanden nadien nam deze, om onbekende redenen, ontslag. Hans Van de Cauter (opnieuw) en Ruben Cottenjé waren toen gezamenlijk voorzitter.
Sinds 17 februari 2008 bekleedt Hans Van de Cauter het voorzitterschap weer alleen.
[bewerk] Verkiezingen
Bij de verkiezingen van 13 juni 2004 voor de gewestraden nam zij ook deel met negen lijsten, en behaalde de volgende resultaten:
- Vlaams parlement
- Antwerpen: 2455 stemmen (0.23 %)
- Brussel: 671 stemmen (1.09 %)
- Limburg: 1472 stemmen (0.28 %)
- Oost-Vlaanderen: 1723 stemmen (0.18 %)
- Vlaams Brabant: 3676 stemmen (0.55 %)
- West-Vlaanderen: 1261 stemmen (0.16 %)
- Waals parlement
- Nijvel: 753 stemmen (0.35 %)
- Brussels parlement
- Nederlandstalig: 511 stemmen (0.82 %)
- Franstalig: 640 stemmen (0.16 %)
Voor het Europees Parlement kwam zij niet op.
De partij ging er op vooruit met zo'n 2500 stemmen, maar dat komt voornamelijk doordat ze in meer kiesdistricten opkwamen. In de kiesdistricten waar ze al opgekomen was, ging ze namelijk achteruit. Wanneer men enkel kijkt naar de kiesdistricten waar de BUB in 2003 al opkwam, is er in het algemeen een lichte vooruitgang. De partij ging achteruit in Oost-Vlaanderen en Antwerpen, maar boekte vooruitgang in Brussel en Vlaams-Brabant, vooral in de kantons Halle en Vilvoorde, maar ging achteruit in o.a. Leuven.
De BUB diende in septemer 2006 vijf lijsten in om deel te nemen aan de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2006 in Brugge, Nijvel, Heuvelland, Ukkel en Hasselt. In Brugge trekt voormalig nationaal Jong VLD -voorzitter Ruben Cottenjé de Dauphin de lijst, in Nijvel wordt de BUB-lijst mede bevolkt door voormalige leden van de Nijvelse Vivant-afdeling, met als lijsttrekker Fréderic Bertreau. In Hasselt trekt Joris Piette de lijst, en in Ukkel staat nationaal voorzitter Hans Van de Cauter vooraan op de lijst. Ook voor de provincieraadsverkiezingen diende de BUB lijsten in. Dit in de West-Vlaamse districten Ieper en Brugge, en in Waals-Brabant.
In al deze gebieden ging de partij sterk vooruit, en verdubbelde overal minstens haar score van 2004. In Brugge haalde de partij 0,62 procent van de stemmen (tegenover 0,15 procent in 2004), in Hasselt kreeg de BUB ook 0,62 procent van de kiezers achter zich (0,28 procent in 2004), in Ieper (provinciale verkiezingen) steeg de partij van 0,13 naar 0,65 procent, in Ukkel ging de partij van 0,13 naar 0,40 procent van de stemmen. De beste resultaten behaalde de BUB in Nijvel, waar ze in 2004 nog 0,42 procent van de stemmen haalde, en in 2006 vooruitging naar 1,4 procent en in Heuvelland waar de partij met 1,71 procent van de stemmen haar score van 2004 (0,16 procent) vertienvoudigde.
Bij de laatste federale verkiezingen van 10 juni 2007 deed de partij mee in West-Vlaanderen, Brabant (BHV, Leuven en Nijvel), Limburg en Namen en behaalde in totaal ongeveer 8.600 stemmen wat een relatieve vooruitgang is vergeleken met de federale verkiezingen van 2003 en de regionale van 2004. De partij wijt haar lage scores aan een gebrek aan media-aandacht en klaagt vooral het gedrag van de openbare media aan die nieuwe en kleine partijen discrimineren, vooral in verkiezingstijd, volgens de partij.
[bewerk] Externe link
| Bronnen, noten en/of referenties: |
| Politieke partijen in België |
|---|
|
Vertegenwoordigd in het federaal of een regionaal parlement: Nederlandstalig: CD&V · Groen! · Lijst Dedecker · N-VA · Open Vld · sp.a · VlaamsProgressieven · Vivant · Vlaams Belang · VLOTT Overige: Lijst van Vlaamse politieke partijen · Lijst van Franstalige politieke partijen in België · Lijst van Duitstalige politieke partijen in België |
