B-1 Lancer
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| B-1 Lancer | |
|---|---|
 |
|
|
|
|
| Rol: | Strategische bommenwerper |
| Bemanning: | 4 |
| Varianten: | B-1A, B |
| Stukprijs: | (1998) $ 283.100.000 |
|
|
|
| Gebruik: | USAF (1986-heden) |
|
|
|
| Lengte: | 44,5m |
| Hoogte: | 10,4m |
| Spanwijdte: | 41,8m |
| Vleugeloppervlak: | 181,2m² |
|
|
|
| Leeggewicht: | 87100kg |
| Startgewicht: | 148000kg |
| Max. gewicht: | 216400kg |
|
|
|
| Motor(en): | 4× General Electric F101 turbofan |
| Stuwkracht: | (met naverbrander 137 kN) elk 65kN |
|
|
|
| Topsnelheid: | (Mach 1,25) 1330 km/u |
| Vliegbereik: | 11998km |
| Actieradius: | 5543km |
| Dienstplafond: | 18000m |
|
|
|
| Bommen: | 6 x extern 27000 kg, 3 x intern 34000 kg |
| Raketten: | 24x JASSM, 12 x JSOW |
|
|
|
Inhoud |
[bewerk] Algemeen
De Rockwell (tegenwoordig Boeing) B-1B Lancer is een strategische bommenwerper van de Amerikaanse luchtmacht USAF die zowel conventionele als nucleaire bewapening kan meevoeren. Hij wordt beschouwd als opvolger voor de oude Boeing B-52 en wordt in staat geacht zonder bijtanken intercontinentale missies uit te voeren en door geavanceerde vijandige luchtafweer heen te dringen.
De bemanning bestaat uit 4 personen; 2 vliegers en 2 systeemoperators.
Met zijn swing wing ontwerp en turbofan motoren heeft de Lancer niet alleen een groot bereik maar kan hij zeer hoge snelheden op boomtophoogte bereiken. Ook heeft het toestel door een lage radar cross section en een groot aantal elektronische tegenmaatregelen, geïntegreerd in het AN/ALQ 161A ECM pakket een zeer grote overlevingskans.
Er werden 100 toestellen gebouwd waarvan er nog 66 operationeel zijn. Uitgaand van het gemiddeld aantal vlieguren wordt geschat dat deze toestellen rond 2038 het eind van hun operationele loopbaan bereiken.
[bewerk] Geschiedenis
Het B-1A ontwerp ter vervanging van de B-52 dateert uit midden jaren ’70 van de vorige eeuw.
Van dit type zijn er slechts 5 gebouwd die voornamelijk als testtoestel dienden voor de nieuw ontwikkelde elektronische offensieve systemen. Ze waren niet van defensieve ECM voorzien. Een van deze toestellen verongelukte tijdens de tests.
De B-1B is eigenlijk de aangepaste B-1A maar met geavanceerde offensieve en defensieve avionics, een grotere wapenlast (3 bomruimen en de mogelijkheid om wapensystemen onder de vleugels mee te nemen), groter bereik en hogere snelheid. Hierdoor werd de B-1B ook 3 % groter dan de B-1A. De B-1B heeft diverse records gevestigd v.w.b. snelheid, lading en afgelegde afstand.
De eerste B-1B werd afgeleverd in juni 1985 en de eerste eenheid werd in oktober 1986 operationeel. De 100e en laatste Lancer werd in mei 1988 afgeleverd.
[bewerk] Inzet
B-1B’s zijn in de loop van de tijd betrokken geweest bij de volgende operaties
- Desert Fox (Irak, 1998)
- Allied Force (Kosovo, 1999),
- Enduring Freedom (Afghanistan, 2001+),
- Iraqi Freedom (2003+)
[bewerk] Heden
De Lancer is operationeel bij de volgende USAF eenheden
- 9th Bomb Wing op vliegbasis Dyess, Texas
- 28th Bomb Wing op vliegbasis Ellsworth, South Dakota
Tot 2002 vloog de Lancer ook bij de volgende eenheid
- 366th Expeditionary Wing op vliegbasis Mountain Home, Idaho
en bij deze Air National Guard eenheden
- 116th Bomb Wing op vliegbasis Robins, Georgia
- 184th Bomb Group op vliegbasis McConnell, Kansas
[bewerk] Trivia
De Lancer werd ook gebruikt in de James Bond-film Never Say Never Again.
[bewerk] Links
- Officiële Boeing website over de B1B Lancer
- Officiële website USAF Dyess
- Officiële website USAF Ellsworth
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina B-1 Lancer op Wikimedia Commons.
|
