Bèta-lactam-antibioticum
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
β-lactam-antibiotica zijn een groep antimicrobiële middelen die bacteriën doden door productie van celwand componenten te remmen/stoppen. Deze antimicrobiële middelen heten zo omdat ze een chemische structuur bevatten die β-lactam wordt genoemd. Een β-lactam is een heterocyclische ringstructuur met drie koolstofatomen en één stikstofatoom.
Het meest bekende β-lactam antibioticum is penicilline. Penicilline komt van nature voor in de schimmel Penicillium en is een specifiek antibioticum (smal spectrum). Een groot nadeel is dat het erg gevoelig is voor penicillinasen. Penicillinasen zijn enzymen die in staat zijn penicilline en penicillinederivaten af te breken door de β-lactam structuur af te breken.
Penicillines en zijn derivaten (carbapenems, monobactams, cefalosporines en carboxypenicillines) doden bacteriën door de structuur van de celwand van de bacterie te verstoren. De celwand kan dan niet langer zijn functie uitvoeren en uiteindelijk zal de bacterie hierdoor niet kunnen overleven.
Sommige synthetische analogen zijn echter niet gevoelig. Er kan ook een hulpstof (clavulaanzuur) toegevoegd worden die de penicillinasen blokkeert:
[bewerk] Voorbeelden van ß-lactam-antibiotica
- Amoxicilline
- Ampicilline
- Flucloxacilline
- Methicilline
- Dicloxacilline
