Aulos (blaasinstrument)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De aulos (Latijn: Tibia) is een blaasinstrument uit de Oud-Griekse en de Oud-Egyptische muziek. Het was het eerste muziekinstrument dat in het Oude Egypte werd gebruikt. Het woord aulos is Grieks voor buis. Het meervoud van aulos is auloi.
Auloi zijn in twee varianten gemaakt: de eerste variant bestaat uit twee hoboachtige fluiten; één lange en één korte. De langste fluit was bedoeld om akkoorden of lange noten (die onder de melodie doorklonken) te spelen. De kleinere fluit werd gebruikt om de melodie te spelen. De tweede variant bevat alleen de kleine fluit.
De oudste auloi die zijn gevonden stammen uit de 30e eeuw v.Chr., en waren afkomstig van de Cycladische beschaving. Auloi stammen oorspronkelijk uit de Griekse Oudheid. Daar genoot het instrument weinig status, daar het vaak werd bespeeld door slaven, feestgangers en prostituees. Plato legde een link tussen Dionysus en Korybantes en de aulos, en verbande het instrument dan ook uit zijn Politeia. Ook in de mythologie was het instrument niet populair: er was een mythe die zei dat satyr Marsyas de uitvinder was van de auloi. Hij daagde luitspeler Apollon uit voor een muzikale wedstrijd, maar verloor jammerlijk en kreeg als straf dat hij werd opgehangen aan een boom om daarna levend gevild te worden.
In de Oud-Egyptische muziek waren auloi populairder. Ze werden daar gebruikt vanaf ongeveer de 28e eeuw v.Chr. en legden de basis voor de typische Egyptische muziek.
Het is m.i. beter de aulos een klarinet te noemen, geen hobo en zeker geen fluit! De combinatie van een (enkel of dubbel)riet met een cilindrische (=overal even dikke) buis geeft de eigenschappen van een klarinet: de tonen zijn een octaaf lager dan die van een net zo lange hobo of fluit en de oneven boventonen ontbreken. Er is maar een klein aantal oud-Griekse auloi gevonden uit ca 400 v.Chr. en zeker niet uit de Cycladencultuur, waar wel een beeldje van is.De meest complete is in het British Museum (Elgin aulos)en van hout. Daarnaast is er een in het Louvre en een vrij complete in Museum Vosbergen in Eelde. De laatste twee zijn van hertenbot gemaakt: de middenvoetsbeentjes van een damhert. In Napels zijn een paar tibia's uit Pompeï van 79 na C.en dat zijn echt andere instrumenten.
