Ascanius

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Ascanius (gelatiniseerd van het Griekse Askanios) of Julus (Latijn: IVLVS of ILVS) is een figuur uit de Romeinse mythologie. Hij is de zoon van de Trojanen Aeneas en Creusa, en dus de kleinzoon van de godin Venus.

Volgens de mythe vluchtte Aeneas met zijn vader Anchises en Ascanius nadat de Grieken Troje hadden veroverd. Na eerst in Carthago te hebben gewoond, kwamen zij uiteindelijk in Latinum in Italië. Als teken dat Ascanius was voorbestemd voor een grootse toekomst, lieten de goden vlammen in zijn haren dansen, zonder dat de jongen brandwonden opliep. Uiteindelijk zou Julus de eerste koning van Alba Longa worden.

Een Romeinse familie, de Gens Julia, beriep zich van oudsher op hun afstamming van Julus en Venus.

[bewerk] Nawerking

Ascanius, of in het Italiaans Ascanio, deed het zeer goed in de wereld van de opera:

• Johann Joseph Fux: JULO ASCANIO, RE D'ALBA (1708)
• Antonio Lotti: Ascanio (1718)
• Wolfgang Amadeus Mozart: Ascanio in Alba (KV 111)

Ook in de opera Les Troyens van Hector Berlioz uit 1856-1858 komt Ascanius als personage voor. De Ascanio van Camille Saint-Saëns' gelijknamige opera is echter een tijdgenoot van Benvenuto Cellini, waaraan Berlioz eerder al een opera had gewijd (Benvenuto Cellini uit 1838).