Aromatherapie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts

Aromatherapie is een alternatieve geneeswijze, gebaseerd op gebruik van etherische olie en sommige andere natuurlijke geurextracten. Aromatherapie is een samentrekking van de woorden aroma en therapie en betekent zoiets als behandeling met geuren. Binnen de aromatherapie zijn verschillende stromingen die elk andere benaderingen, methoden en gebruiken hebben.

[bewerk] Geschiedenis

Hoewel er al in de oudste beschavingen gebruik werd gemaakt van geurende stoffen in de geneeskunst is de aromatherapie zoals wij deze kennen niet zo oud.

In het algemeen wordt de Fransman René Maurice Gattefossé als grondlegger beschouwd. Het verhaal gaat dat hij bij het oplopen van een brandwond bij toeval naar een fles met etherische lavendel olie greep om de brandwond te koelen. De brandwond zou hierdoor sneller en beter genezen zijn dan gebruikelijk, waarna Gattefossé zich verder verdiept heeft in de geneeskrachtige werking van etherische olie. in 1937 verscheen van zijn hand het eerste boek op dit gebied met de titel "Aromathérapie".

Het boek dat hij hierover schreef kwam in de tweede wereldoorlog in handen van de Franse arts Jean Valnet. Valnet paste bepaalde principes uit het boek toe als alternatief voor niet of slecht verkrijgbare medicijnen. Na de oorlog werkte Valnet dit verder uit en schreef zelf een boek. Vanaf de jaren 1960 kreeg de aromatherapie eerst in Frankrijk en later elders voet aan de grond.

Een andere grondleggers is Marguerite Maury.

[bewerk] Toepassingen

Huid en haar

Behandeling van kleine wondjes met bijvoorbeeld lavendelolie
Behandeling van schimmels met bijvoorbeeld tea-treeolie

Spieren en gewrichten

Behandeling van spierpijn met bijvoorbeeld zwarte peperolie

Hart en vaatstelsel

Tegen hoge bloeddruk zou bijvoorbeeld citroenolie werken
Tegen lage bloeddruk zou bijvoorbeeld rozemarijnolie werken

Luchtwegen

Tegen hoesten, vastzittend slijm en dergelijke gebruikt men bijvoorbeeld eucalyptusolie

Zenuwstelsel

Behandeling van stress met bijvoorbeeld bergamotolie
Een stimulerend middel zou bijvoorbeeld ylang-ylangolie zijn

Bovenstaande voorbeelden zijn als illustratie bedoeld, aangezien er geen vaste regels bestaan in de aromatherapie is het heel goed mogelijk dat er aromatherapeuten zijn die etherische olie van Rozemarijn juist toepassen bij hoge bloeddruk.

Volgens veel aromatherapeuten is het onverstandig zelf 'aan de slag' te gaan met aromatherapie; er dient volgens hen een gedegen studie vooraf te gaan aan het gebruik van de etherische oliën. Etherische oliën zijn voor thuisgebruik vrij verkrijgbaar.

[bewerk] Gebruik

Verstuiven: Er wordt een toestel gebruikt om de etherische olie te verstuiven in de lucht. Bij deze techniek wordt de olie niet opgewarmd. Nadeel is dat relatief weinig olie opgenomen zal worden omdat de damp zich in de ruimte verspreid.
Verdampen: In dit geval wordt de olie opgewarmd tot ze verdampt. Meestal wordt de olie in een beetje water gedaan, waaronder bijvoorbeeld een kaars wordt geplaatst. Dit heeft hetzelfde nadeel als verstuiven.
Inhalatie bad: Hierbij wordt een beetje etherische olie in heet water gedaan, de dampen worden boven dit bad geïnhaleerd. Hierbij wordt veel meer van de olie opgenomen dan bij verdamping of verstuiven in de ruimte.
Kaarsen: In het kaarsvet wordt etherische olie opgenomen die bij het branden weer vrijkomt. Nadeel is dat een deel van de olie zal verbranden.
Massage: Etherische oliën worden in kleine hoeveelheden toegevoegd aan een draagolie. Dit mengsel wordt gebruikt om te masseren. Als draagolie worden vette planten oliën gebruikt, zoals zonnebloemolie, amandelolie en jojobaolie. Nadeel is dat maar een beperkt aantal van de bestanddelen van de etherische olie door de huid kunnen worden opgenomen. Daarnaast laat de huid ook de stoffen die wel door de huid kunnen dringen (zoals l-carvon en 1,8-cineol) maar in beperkte mate door. Veel aromatherapeuten zijn echter van mening dat de etherische olie zo door de huid in het bloed wordt opgenomen.
In bad: De olie wordt toegevoegd aan een badolie of aan een draagolie en in bad gedaan. Dit heeft hetzelfde nadeel als bij een massage, al zal door verdamping in elk geval een deel van de olie via de longen worden opgenomen.
Oraal: Een druppeltje etherische olie op de tong of in bijvoorbeeld een capsule. Het nadeel is dat sommige oliën de slijmvliezen kunnen irriteren. Ook de sterke smaak van bepaalde etherische oliën kan hinderlijk zijn. Daarnaast zal de spijsvertering een deel van de bestanddelen van de olie onwerkzaam maken voordat het haar werk zou kunnen doen. Niet alle etherische olie wordt inwendig gebruikt, sommige zijn te giftig of te sterk irriterend.

[bewerk] Wetenschappelijke visie

De aromatherapie schrijft een geneeskrachtige werking toe aan diverse etherische oliën, maar hiervoor bestaat tot heden geen medisch-wetenschappelijke evidentie. Er is evenmin theoretische of praktische eenduidigheid: elke aromatherapeut kan zelf kiezen welke olie ze in een bepaald geval gebruikt. Daarom valt aromatherapie eerder onder de noemer relaxatiemiddelen, hoewel vanuit medische hoek soms ook gewaarschuwd wordt voor schadelijke varianten onder etherische oliën.

In 2005 werd in een grootschalige Europese enquête van Test-Aankoop (in samenwerking met het Beuc) aangetoond dat deze producten soms schadelijke chemische substanties verspreiden waardoor de lucht binnenskamers juist vervuild raakt.^[1].

In 2006 luidde het verdict van Brits onderzoek dat aromatherapie weggegooid geld is.^[2]

Een uitgebreide test, gefinancierd door de National Center for Complementary and Alternative Medicine van de National Institutes of Health (NIH), toonde in maart 2007 aan dat er geen enkele geneeskrachtige meerwaarde is in aromatherapie.^[3]