Architraaf (bouwkunst)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
In de bouwkunst spreekt men van een architraaf als men doelt op het onderste dragende deel in een hoofdgestel.
De architraaf werd voornamelijk gebruikt in de bouwkunst uit het Midden-Oosten, de Griekse en Romeinse architectuur.
Een bekend voorbeeld van architraafbouw is het Parthenon in Athene.
Bij architraafbouw wordt de druk, het gewicht van de muur of van het plafond, loodrecht naar beneden afgevoerd.
Nadeel van architraafbouw is dat het bouwwerk niet in staat is om horizontale krachten op te nemen. Dit maakt het zeer gevoelig voor aardbevingen. In het zeer aardbeving gevoelige Mesopotamië maakte men daarom gebruik van het vorkkapiteel.
| Architectonische aspecten Griekse tempelbouw |
|---|
|
Oud-Griekse bouworden: Ionische orde ·Dorische orde ·Korinthische orde Tempelvormen: Amphiprostylos ·Antentempel ·Dipteros ·Dubbele antentempel ·Peripteros ·Prostylos ·Pseudoperipteros ·Pseudodipteros ·Tholos · Ruimten tempel: Adyton ·Naos ·Opisthodomos · Pronaos · Prostylon · Onderdelen hoofdgestel: Akroterion ·Antefix ·Architaaf ·Cimaas ·Fries ·Fronton ·Geison ·Guttae ·Kroonlijst ·Metope ·Mutulus ·Regula ·Taenia ·Tandlijst ·Triglief · Onderdelen zuil: Abacus ·Acanthusbladeren ·Atlant ·Basement ·Cannelure ·Cymatium ·Echinus ·Impost ·Kapiteel ·Kariatide ·Propyleeën ·Scotia ·Torus ·Voluut Onderdelen fundering: Euthynteria ·Krepis ·Stereobaat ·Stylobaat |
