Anders Fogh Rasmussen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Anders Fogh Rasmussen (Ginnerup, 26 januari 1953) is de premier van Denemarken (Deens: statsminister, minister van Staat). Hij is leider van de liberale partij Venstre.
Na de verkiezingen van 13 november 2007 kon Rasmussen met zijn minderheidscoalitie verder regeren. Zijn eigen partij verloor zes zetels, zijn coalitiepartner, de Conservative Volkspartij, haalde een onveranderd aantal zetels. De nationaal-conservatieve Deense Volkspartij, die een zetel meer haalde, bleef wederom buiten de regering, maar gaf aan de coalitie te steunen.
De belangrijkste themas bij de verkiezingen van november 2007 waren welvaartsreformen en asiel. De oppositiëleider, de sociaaldemocraat Helle Thorning-Scmidt, critiseerde Rasmussen vooral wegens de toestanden binnen gezondheids-, ouderen-, kinderzorg en asielopvangscentra. Klimaatbeleid en de aanwezigheid van Deense troepen in Irak en Afghanistan speelden ook enige rol. Van de regerende blok werd in twijfel getrokken of de oppositie wel betere oplossingen van deze vraagstukken had, en in het bijzonder of de oppositie een verantwoordelijke financië- en immigratiebeleid zou kunnen presteren. Ook werd Rasmussen zogenaamde blokpolitiek en een te gecontroleerde regeringsstijl verweten. De regerende coalitie gaf echter aan dat 80 % van de wetten door een brede parlementsmeerderheid worden besloten, een aantal dat sinds de voormalige sociaaldemocratische-linksliberale coalitië (1994-2001) niet vermindert heeft.[1] Het is een geschilpunt of de goede Deense economie wel een resultaat van de tegenwordige coalitie is, of aan de economische conjunctuuren in het algemeen te verdanken is.
Rasmussen voert ook gesprekken met de nieuwe rechtsliberale partij Ny Alliance over een ondersteuning. Dit zou problematisch kunnen worden, daar Ny Alliance als voornaamste politieke doel heeft aangegeven de invloed van de Deense Volkspartij te beperken. Met ondersteuning van de Deense Volkspartij en Ny Alliance heeft Rasmussen een meerderheid van 94 zetels tegen 85. Zou Ny Alliance samen met de oppositie stemmen, verschrompelt deze meerderheid tot 90-89. Een van de vier parlementsleden voor de Faeröer en Groenland heeft zich aan de fractie van Rasmussens partij gesloten. Daar deze leden zich per traditie van de binnenlandse politiek onthouden, zou het cabinet in puur Deense zaken een meerderheid van 89-86 hebben, ook als Ny Alliance met de oppositie gaat stemmen.
Een cabinetsrokade waar sommige ministers door nieuwe worden vervangen wordt binnen een paar weken na de verkiezingen verwacht. De interne machtsverhouding binnen de coalitie zal nauwelijks worden veranderd.
Inhoud |
[bewerk] Levensloop
Rasmussen is zoon van een boer en in Oost-Jutland opgegroeid. Van jongs af aan was hij actief in de politiek. Van 1974 tot 1976 was hij voorzitter van het jongerenbond van de liberale partij. Hij werd in 1978 econoom van de Universiteit van Århus en in hetzelfde jaar voor het eerst in het Deense parlement, het Folketing, gekozen. Van 1987 tot 1992 was hij minister van belastingen in de conservatief-liberale coalitië van Poul Schlüter, en van 1990 tot 1992 tegelijkertijd minister van economië. In 1992 nam Rasmussen ontslag nadat een onderzoek had uitgewezen dat zijn ministerië onvolledige informatie over een rekeningpost had verstrekt. Rasmussen was het niet met de commissie eens, maar er werd met een motie van wantrouwen gedreigd en hij besloot zijn post op te zeggen. In 1998 werd hij desondanks tot voorzitter van zijn partij gekozen, als opvolger van Uffe Ellemann-Jensen die in 1994 en 1998 niet erin slaagde de sociaaldemocratisch-linksliberale coalitië van Poul Nyrup Rasmussen te verslaan.
[bewerk] Kabinetten
Bij de verkiezingen in 2001 was Anders Fogh Rasmussen de leider van de oppositië tegen de sociaaldemocratisch-linksliberale coalitië van Poul Nyrup Rasmussen. Venstre slaagde er in om voor het eerst sinds 1920 de Sociaaldemocraten als grootste partij te passeren. Voor het eerst sinds 1929 bestond er nu een puur rechtse meerderheid en kon er zonder de kleine linksliberale centrumspartij Radikale Venstre worden geregeerd. Ontevredenheid met de losse immigratiëbeleid van de sociaaldemocratisch-linksliberale coalitië door de jaren negentig was een centraal thema bij de verkiezingen. Rasmussen vormde een coalitie met de Conservative Volkspartij en ondersteuning van de Deense Volkspartij.
Na de verkiezingen op 8 februari 2005 kon zijn minderheidscoalitie verder regeren ondanks verlies voor zijn eigen partij, maar dankzij winst voor zijn coalitiegenoot de Conservatieve partij en voor de Deense Volkspartij die wederom buiten de regering bleef maar de coalitie steunde.
[bewerk] Weblinks
- Officiële biografie, Kabinet van de Premier (in het Engels)
| Bronnen, noten en/of referenties: |
|
