Albert Eckhout

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Braziliaans fruit

Albert Eckhout (Groningen, circa 1610 - 1665) was een Nederlands portret- en stillevenschilder.

Hij geldt als een van de eerste Europeanen die de Nieuwe Wereld vastlegde. In 1636 reisde hij naar Nederlands-Brazilië op uitnodiging van graaf Johan Maurits van Nassau-Siegen. Daar schilderde hij portretten van indianen, slaven en mulatten. Daarnaast is hij beroemd om zijn serie stillevens met Braziliaans groente en fruit.

Het grootste deel van het oeuvre van Eckhout bevindt zich in het in Nationale Museum van Kopenhagen. In de kunstgeschiedenis wordt Albert Eckhout tot de Barok gerekend.

[bewerk] Nederlands Brazilië

Johan Maurits van Nassau-Siegen nam de schilders Albert Eckhout en Frans Post mee naar Brazilië om het landschap, de bewoners en de flora en fauna vast te leggen. Eckhout richtte zich op de mensen, dieren en planten. Dat leverde acht levensgrote voorstellingen van inwoners van Brazilië op, twaalf stillevens en een groot doek met dansende indianen. Voor veel Europeanen vormden de werken de eerste kennismaking met de nieuwe wereld. Eckhout keerde in 1644 terug naar Europa.

[bewerk] Portretten

Terwijl Post zich toelegde op de vervaardiging van landkaarten en landschappen, maakte Eckhout afbeeldingen van de inwoners en stillevens met exotische vruchten en groentes. Van zijn werk wordt gezegd dat dit het eerste realistische beeld geeft van de indiaanse bevolking. De indianen waren deel van de Tupi en de Tupaya-stam. De Tupi's werden gezien als indianen die het dichtst bij de Europeanen stonden. Op de schilderijen zijn ze gekleed afgebeeld en poseren ze in een gecultiveerde omgeving. De dans van de tupi-indianen laat daarentegen naakte, wilden zien, omringd door wilde dieren, wat veel meer beantwoordde aan het beeld dat in Europa van de indianen bestond.

[bewerk] Stillevens

De serie van twaalf stillevens van Eckhout zijn om verschillende redenen uniek. Ten eerste geven ze een beeld va de overvloedige opbrengst van Brazilië, ten tweede zijn het de enige stillevens die bekend zijn uit de zeventiende eeuw die een (bewolkte) hemel als achtergrond hebben.