Act of Supremacy
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Met de Act of Supremacy (1534) werd koning Hendrik VIII door het Engelse parlement aangesteld als het hoofd van de Church of England. De aanname van de Act of Supremacy en de daarbij behorende afscheiding van de Church of England had vooral een persoonlijke reden voor Hendrik VIII.
Oorspronkelijk was Hendrik VIII tegen de hervormingen van de katholieke kerk. Hij werd zelfs "verdediger van het geloof" genoemd nadat hij een pamflet had geschreven waarin hij Maarten Luther van ketterij beschuldigde. Zijn mening veranderde echter radicaal nadat Paus Clemens VII in 1527 weigerde de scheiding tussen hem en zijn vrouw Catharina van Aragón goed te keuren. Door de Act of Supremacy werd Hendrik VIII boven het gezag van de paus geplaatst.
De Act of Supremacy werd teruggedraaid in 1554 door koningin Mary Tudor, een overtuigd katholiek.
Haar opvolgster, de protestantse Elizabeth I, nam de tweede Act of Supremacy aan in 1559. Deze tweede Act of Supremacy bevestigde de Act of Supremacy uit 1534, en plaatste de Engelse monarch weer boven de paus.
