Abdijkerk (Thorn)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Abdijkerk (nu als parochiekerk Sint-Michaëlkerk) in Thorn bevat delen die uit de 14e eeuw stammen. Het was de stiftskerk van de Benedictijner rijksabdij in Thorn.
Het gebouw is een gotische kruisbasiliek met een oostelijke krocht onder de kruising en het koor. Er is een verhoogd "vorstinnekoor" in het zuidelijke dwarspand dat ooit dicht bij het paleis van de abdis lag. De onderbouw van het westwerk is een restant van een oudere romaanse kerk.
Na de opheffing van het klooster in 1797 werd de oude parochiekerk gesloopt en nam de gemeente deze kerk in gebruik. De beroemde neo-gotische architect P.J.H. Cuypers restaureerde in de 19e eeuw de kerk. Cuypers liet de oostelijke kapellen slopen en verhoogde de toren.
De geschiedenis van Thorn hangt nauw samen met die van de abdij van Thorn (zie aldaar). Deze werd rond 975 gesticht als adellijk benedictinessenklooster door de heilige Ansfried, bisschop van Utrecht. Het klooster in Thorn groeide uit tot een wereldlijk sticht, en later tot het kleine vorstendom Thorn.
[bewerk] Crypte
De crypte van de kerk bevatte enkele menselijke overblijfselen, die in 2007 zijn onderzocht:
- De mummie van Thorn is op natuurlijke wijze bewaard gebleven. Hoewel men dacht dat het om de kanunnik Quanjel zou gaan, die in 1780 is overleden, bleek deze ouder. Uit C14-datering bleek dat de mummie uit omstreekss 1640 stamt. Ook de rest van een manipel duidt op een dergelijke ouderdom. De mummie is later in een 19e-eeuw priesterkleed gestoken. Hij zal worden opgebaard in een glazen sarcofaag met klimaatbeheersing.
- Een relikwie, bestaande uit een aantal botten in een loden kistje. Men beweerde dat deze van Hilsondis zouden zijn. Deze gravin van Strijen heeft, samen met haar man Ansfried, de abdij van Thorn gesticht in 992. Zij wilden beiden een kloosterleven leiden. Bij een laatste inspectietocht door haar landgoederen werd ze ziek en stierf voor ze in het klooster kon treden. Haar dochter Benedicta trad tot het klooster toe. De ouderdom van de botten werd door recent onderzoek onderschreven.
- Een relikwie, bestaande uit de mummie van een onderarm. Deze werd vereerd als een overblijfsel van de heilige Benedictus van Nursia. De onderarm blijkt echter uit de periode 1050-1200 te dateren en kan dus niet van deze heilige afkomstig zijn. Bovendien is bewezen dat Bendictus ongeschonen in de Franse abdij van Fleury in Saint-Benoît-sur-Loire is begraven.
