Swart Humor
Vun Wikipedia
As Swarten Humor warrt de Oort vun Humor betekent, de Saken behannelt, de ünner normal Ümstännen as eernst oder Makaber ansehn warrt. Dat künnt Verbreken, Süük oder Dood wesen, de op satirische oder wullt verharmlosende Wies behannelt warrt Faken warrt dorbi Themen bruukt, de vun de Sellschop jüst düchtig acht warrt. Swart Humor verwennt faken paradoxen Stilfiguren. Dorbi geiht dat teemlich üm Saken, woröver diskuteert warrt, of man sik doröver överhööft lustig maken dröff un woneem man sik vunwegen den goten Smack torüchhollen schüll. Dat gellt in sünnerem Maat vör Themen, de de Religion oder de Sexualität bedraapt.
An’n swarten Humor wiest sik ok an’n düüdlichsten de Opfaten vun Siegmund Freud, dat Dööntjes as en Ventil nütt warrt för dat Uteneensetten mit Rebeden, de vun de Sellschop as Tabu ansehn oder dorto maakt warrt.
Anners at bi den kranken Humor (engl.: sick humour) liggt dat hööftsächlich Stilmiddel vun den swarten Humor nich in dat eenfache Warken vun’n Schock dör de dorstellte Saak. Dööntjes över Poggen in’n Mixer oder dode Babys tellt dorüm nich to’n swarten Humor, wiel dor dat satirische Element fehlt un en Pointe de över dat Schockwarken rutgeiht.
Swart Humor, de vun den Bedrapenen sülvst utgeiht, warrt ok Galgenhumor nöömt.
[ännern] Literatur (hoochdüütsch)
- André Breton: Anthologie des schwarzen Humors, München : Rogner und Bernhard, 1971
- Reinhard Federmann: ...und treiben mit Entsetzen Scherz. Die Welt des Schwarzen Humors, Tübingen : Erdmann, 1969
- Michael Hellenthal: Schwarzer Humor. Theorie und Definition, Essen: Verlag die Blaue Eule, 1989, ISBN 3-89206-303-6
- Gerd Henniger: Zur Genealogie des Schwarzen Humors. In: Neue Deutsche Hefte 13 (1966), Verlag Neue Deutsche Hefte, Berlin, S. 18–34
