Sönke
Vun Wikipedia
Sönke (ok Söhnke un Söncke) is een plattdüütschen Vörnaam för Jungs. He kümmt ut de noordfreeschen Kuntreien, man he hett sik mit de Johren jümmers wieder utbreet. Hüdigendags is de Naam ok buten Noorddüütschland begäng.
Inholtsverteken |
[ännern] Utspraak
De Utspraak in Noordfreesland is Ssönnke (mit scharp s un kort ö), man wieder in'n Süden warrt de Naam meist as Söhnke (mit week s un lang ö) utspraken.
[ännern] Herkamen
De Naam Sönke hett nix mit dat Woort Söhn to kriegen. So warrt dat woll meist vertellt un denn warrt seggt, Sönke schall so wat, as Lüttje Söhn bedüden. Dat stimmt woll, dat Sönke Lüttje Söhn bedüden deit, man dat is Tofall. De Naam kümmt ganz woanners vun her. He kümmt vun den däänschen Naam Sören. De Inseln in Noordfreesland hefft lange Tiet to Däänmark höört. Sören is nu wedder de däänsche Form vun den olen latienschen Naam Severinus. Dat bedutt so veel, as ernsthaftig. Wenn een den Naam Sören/Severin(us) direktemang in de düütsche Spraak öbersetten will, denn kümmt dor Ernst bi rut.
[ännern] De plattdüütsche Naam
De Freesen hefft nu ut den däänschen Naam een plattdüütschen Naam maakt. As se dor een Smusenaam för lüttje Gören vun maken wullen, hefft se eenfach dat Suffix -ke dor anbackt. Dat is een Diminutiv to'n lüttjer maken. Dor weer denn ut Sören nu Sörenke vun wurrn. Dat duur bi de mundfulen Plattdüütschen (un Fresen) nich lang, denn is dat afkört un afslepen wurrn un de Naam Sönke weer klaar. Bloß tofällig klingt dat just so, as Lüttje Söhn (Ganz ähnlich sütt dat bi den Deernsnaam Imke ut, de ok nix mit de Imme to kriegen hett).
[ännern] Plattdüütsche Tonaams
Vun den Naam Sönke kaamt de plattdüütschen Tonaams Söncksen, Sönksen un Soenksen (viellicht ok noch Sönnichsen) vun her. De bedüüt all öbereen so veel, as : Ut Sönke sien Familie oder Vun Sönke sienen Hoff.
Kiek ok nah bi de List vun plattdüütsche Vörnaams.
