Од Википедија, слободна енциклопедија
Стариот турски јазик или стар ујгурски јазик е најстариот документиран турски јазик, пронајден на натписи од ујгурците во периодот од 7 до 13 век. Не можеме да кажеме дека директно ујгурскиот јазик потекнува од овој јазик, но има доста елементи што укажуваат на таа теорија.
[уреди] Фонологија
Стариот турски јазик има 9 самогласки a, e, ė, i, ï, o, ö, u, ü. Согласките се делат на звучни и безвучни и тие се следниве:
- лабијални: p, v (β), m;
- дентални: t, d (δ), n;
- непчани: č, y, ń;
- меконепчани: k (q, χ), g (γ), ŋ;
- сибилантни: s, š, z;
- ликвидни: r, l.
Турски јазици |
|
Огурски |
|
|
Ујгурски |
|
|
Кипчакски |
|
|
Огуски |
|
|
Аргуски |
|
|
Североисточни |
|
|
Забелешка: ¹Вметнати во повеќе од една група, ²мешани јазици, ³оспорени, † изумрени јазици |
|
Алтајски јазици |
|
|
|
Класификацијата на овие јазици во ова група е оспорено од некои лингвисти. |
|