Alcestis
E Vicipaedia
Vide etiam paginam discretivam: Alcestis (discretiva)
Alcestis (Graece: Άλκηστις) est figura mythologica.
Euripides poeta de Alcestis fabula in tragoedia eiusdem nominis narrat.
Fuit Alcestis pulcherissima Pelia rege Iolci et Anaxibia nata nuptaque Admeti.
Simulac ad aetatem nubendi pervenit, pater eius poposcit, ut maritus futurus antequam sponsalia fecerunt leonem et aprem ad currum coniungere deberet. Admetus rex Pherarum Apollone adiutore opus difficile effecit.
Admetus autem nuptias faciens oblitus est Dianae sacra facere et immolare, et itaque invenit in lecto suo acervum serpentium prodigium brevi necis. Sed iterum Paean eum adiuvit et iram sororis suae mulsit vel placavit.
Etiam contigit seu adeptus est, ut Parcae, fatorum deae, ebriosae fierent, et eo modo certior factus est, quem ad modum Admetus tum, cum mori deberet, mortem devinci posset, nam, si aliquem reperiret, qui pro eo voluntarius decederet vita.
At nemini persuadere potuit nisi Alcesti coniugi, quae sua sponte pro eo obire offerret. Quin etiam parentes ipsi Admeti, cum essent iam in senectute, se vitam suam pro puero dare negaverunt.
De rebus, quae tum factae sunt, reperimus duas narrationes: Aut Proserpina absolutum amorem perfectumque cari mariti admirans ei Alcestem reddidit, aut erat ut Euripides narrat Hercules forte hospes in palatio Admeti, cum repente Mors omnibus abhorrentibus intravit et Alcestem secum eduxit. Hercules autem dicitur persequens postulavisse et flagitavisse, ut Mors Alcestem iterum ederet; Herculem cum illo, cum id facere noluisset, certavisse et certamine victrici facto recuperavisse reginam iuvenem.
Ostendunt nobis sacrum tale non modo fabulam fictam esse epistulae Plinii, qui casus duos temporis sui refert, ex quibus uxores unacum maritis morituris suis necem voluntariam suscepissent.
