Um göngulag dýra
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Þessi grein fjallar um rit eftir Aristóteles |
Umsagnir • Um túlkun |
Fyrri rökgreiningar • Síðari rökgreiningar |
Almæli • Spekirök |
Eðlisfræðin • Um himininn |
Um tilurð og eyðingu • Háloftafræði |
Um heiminn • Um sálina |
Um skynjun og skynjanlega hluti |
Um minni og upprifjun |
Um svefn og vöku • Um drauma |
Um draumspá • Um ævilengd |
Um æsku og elli • Um líf og dauða |
Um öndun • Um anda |
Rannsóknir á dýrum • Um hluta dýra |
Um hreyfingu dýra • Um göngulag dýra |
Um tilurð dýra • Um liti |
Um hljóð • Svipfræðin |
Um jurtir • Um kynlega kvitti |
Vélfræðin • Vandamál |
Um óskiptanlegar línur • Staða vinda |
Um Melissos, Xenofanes og Gorgías |
Frumspekin • Siðfræði Níkomakkosar |
Stóra siðfræðin • Siðfræði Evdemosar |
Um dyggðir og lesti • Stjórnspekin |
Hagfræðin • Mælskufræðin |
Mælskufræði handa Alexander |
Um skáldskaparlistina |
Stjórnskipan Aþenu • Brot |
Um göngulag dýra (á latínu De Incessu Animalium) er rit um dýrafræði eftir forngríska heimspekinginn og vísindamanninn Aristóteles. Það fjallar um almenn göngulag ólíkra dýrategunda.
Aristóteles spyr hvers vegna sum dýr eru tvífætt, önnur ferfætt eða margfætt og enn önnur hafa enga fætur. Ritið þykir gætt dæmi um beitingu markhyggju í raunvísindum.